PROJE: GÖĞÜNALTI

[alper_the_killer]

Hastasıyım fotoğraflarının, ama daha çok Kamboçya, daha çok Tayland fotoğrafı isteriz. Angkor Wat'tan bol bol fotoğraf isteriz.

[memomemo]

[memomemo]

[b]
En son Goa'da kalmistik yanilmiyorsam. Çok detaya giremeden de olsa aradan geçen uzun süre zarfinda geçtigim yollardan ve akilda kalan yerlerden bahsederek devam ediyorum..


Goa'dan sonraki duragim Hampi idi. Hampi, Goa-Chennai hattinin tam ortasinda gibi neredeyse. Chennai neresi derseniz

eger,Hindistan'in Dogusundaki Bengal Denizi kiyisinda bir büyük ticaret sehri..Motoru Thailand'a atmayi planladigim nokta.










Hampi yolundan bir günbatimi..





















Hampi bir tapinaklar sehri. Inanilmaz büyük bir alana yayili yüzlerce tapinaktan olusmus bir sehir. Bana göre Hindistan gezimin zirve yaptigi noktalardan biri.























Ben oradayken festival zamaniydi. Binlerce insan vardi Hampi'nin merkezinde. Enteresan olan ise bu binlerce insanin yarisindan fazlasinin size sanki uzaydan gelmissiniz gibi bakmasi. Bunun sebebini sonradan ögrendim. Buradaki yerellerin pek çogu bu festivale uzak yelesim birimlerinden ve ilk defa geliyorlar. Ekonomik durum pek iç açici olmadigi için öyle her sene festivale gelebilme gibi bir durumlari yok. Dolayisiyle pek çogu hayatlarinda ilk defa baska renk ve kültürden insanlar göruyorlar. Bana saskin saskin bakmalarinin sebebi buymus meger.






















Bu akilli fil insanlari kutsuyor. Ondan sonra verilen parayi hortumuyla alip arka taraftaki sahibine uzatiyor. Siradaki!!










Hampi'deki Monkey Temple. Burasi yaklasik 600 basamakla çikilan ve kayalardan olusmus bir kulemsi tepenin üzerinde bulunuyor.

Yukarida bir Baba veya Ermis vasiflarinda meshur birisi var ve insanlar yukariya çikip bu zat-i muhteremi ziyaret edip para veriyorlar. Izin alamadigim için fotografini çekemedim. Ama çekemedigim için pek de üzülmedim..








Pirinç tarlalari..








Adini hatirlayamadigim bir büyük tapinagin bahçesinde yalnizligini yasayan agaç. Iddialara göre 500 yasindaymis..








Yemek molasi..








Hampi'den ayrildiktan sonra Chennai yolu üzerinde bir yerler..









Ara ara Gerd ve operasyonlariyla ilgili gelen haberler. Maalesef arka arkaya ameliyat olmaya devam ediyor Avusturya'da.. (











Bir altin madeni kiyisinda buldugum ve biribirimizi anlamasak da bayagi iyi vakit geçirdigim çocuk. Çok seker birseydi..








Motora saskin saskin bakarken tutup koyuverdim motorun üzerine. Ilk önce biraz korktu..Ama sonra...Yüzündeki mutlulugu asla unutmayacagim.
















Kilosu Türk parasiyla 25 kurusa laundry..Üstelik de o kasabanin en iyisiymis..Hakikaten de iyiydi..











Sonunda Hindistan'in benim için son duragi olan Chennai'a vardim. Chennai ile ilgili aklimda kalan son sey yaklasik 3 aydir yedigim ilk KFC..Bunun disinda hiçbir enteresan tarafi olmayan bir sehir benim için..










Hintli abiler otobanda bu sekilde tapagaz gidiyorlar. Bazen ayni motorda 4 kisi de oldugu oluyor. Böylece çocuk da genç yasta ilk motosiklet egitimini almis oluyor. Nasil olsa reenkarnasyon var. Kafalar rahat...










Burma'ya motosikletle girmek hala imkansiz. Çesitli kanallardan denemelerim oldu. Hatta Goa'da tanistigim Burma'li bir arkadasim sayesinde aile dostlari olan Burma Hindistan Büyükelçisiyle kontak bile kurdum. Ilk önce oldukça pozitif haberler geldi ve bayagi heyecanlandim. Fakat bir süre sonra o kanal da islemez hale geldi. Bugüne kadar Burma'ya motosikletle girebilen motor sayisi benim bildigim kadari ile 2 ve onlar da nasil becerdiklerini bilmediklerini söylüyorlar. Büyük ihtimalle sinir kapisindaki kisa süreli kontrol zafiyeti veya prosedürden habersiz bir officer. Burma'yi motosikletle geçme gibi bir hayali bastan beri bu yüzden kurmamistim. Ama olabilseydi çok çok güzel olacakti. Artik baska bahara..

Sonuç olarak Tayland'a geçmenin tek yolu olarak deniz veya hava kargo vardi bu safhada. Ve çok enteresan sekilde Chennai'dan hava kargonun denize göre daha ucuz oldugu ortaya çikinca motoru hava kargoyla yollamaya karar verdim. Chennai havaalaninin kargo bölümüne gittigimde ise direk servis vermediklerini ve bir acentayla muhatap olmam gerektigini söylediler. Birkaç firmaya girip çiktiktan ve birkaç gün arastirdiktan sonra dürüst ve adam gibi görünen bir firmayla temasa geçtim. Fakat macera daha yeni basliyordu..

Hindistan vizemin birmesine 12 gün vardi. Firma yetkililerine bu isi 10 gün içinde muhakkak halletmem gerektigini ve motorun ihracat islemleri bitip karnemi imzalatmadan ülkeden çikmama izin verilmeyecegini anlattim. Ilk birkaç gün havayollarindan gelecek Dangerous Goods kagitlarini beklemekle geçti. Dördüncü günden sonra benim stres seviyem iyice artmaya basladi ve adamlarin ofisinde hergün yaklasik 5 saat geçirip küçücük isleri ite kaka yaptirmaya çalisir hale geldim. Sürekli birseyler için ugrastiklarini söylüyorlar ve fakat hiçbirsey yolunda gitmiyordu. Vizemin bitmesinden bir gün önceki tarihe Bangkok uçusumu da almistim dolayisiyle eger bu iste bir aksilik olursa hem Bangkok uçusum yanacak,hem de Delhi'ye uçup bir hiç ugruna vizemi uzatip geri gelmem gerekecekti.

Yalanlarla geçen günlerin ardindan sonunda motorun uçus rezervasyonu yapildi. Bir marangoz bulundu ve güya onlarin yapmasi gereken isi ben bütün gün marangozla beraber hizar-çivi-çekiç üçlüsüyle çalisarak hallettik. Ve gece 12 de Bangkok uçusumun oldugu gün geldi çatti. Aksam 9 gibi motorun bütün gümrük islemlerinin bittigi ve karnemi havaalanindan alabilecegim haberi geldi. Derin bir oh çekip havaalanina gittim. Bir de ne göreyim! Bizim motoru tasiyan kamyonun söförü uyumus ve bizim motor havaalani gümrügünün otoparkinda önündeki 50 küsur kamyonun arkasinda sirada bekliyor ve tabii ki daha hiçbir islem yapilmamis.

Basimdan asagi kaynar sular döküldü. Uçusuma 2.5 saat var ve normal sartlarda gümrük alanina girmesi için bile en az 1 saate ihtiyaç var çneki siradan dolayi. Artik nasil olsa kaybedecek birseyim yok diyerek mahallenin delisi kivaminda kamyonlarin arasina daldim. Içeriye ikiser ikiser alinan kamyonlarin kah önüne atlayarak,kah bagirip çagirarak ve bir sefer de yumruk yumruga kavganin esiginden dönerek yarim saatte bizim kamyonu içeri soktum. Fakat içeride yük indirmeyi bekleyen 70-80 adet kamyon ve sadece 2 adet forklift var. Ayni rahatsiz ve deli tavrimi burada da sürdürüp oradaki birkaç vatandasin da destegiyle yarim saat içinde motoru kamyondan asagi indirdik. Allahtan Hintliler genel anlamda çok sakin ve yardimsever insanlar. Türkiye'de olsa kesin bir temiz sopa yerdim.

Bundan sonraki kisimda sirada officerlarin motoru kontrol edip karneyi imzalamalari seansi vardi. Burada bir anda en sempatik halime bürünüp millete yalvara yakara siralari yardim ve 3 ayri memura bütün güleryüzümü göstererek karneyi imzalattim.

Rolümü öyle güzel oynamisim ki adamlar motorun yanina bile gitmeden imzaladilar defteri..:

Uçusuma sadece yarim saat kala isler inanilmaz bir sekilde bitti..O anda yasadigim keyfi kelimelerle ifade edemem..Amritsar Golden Temple ile baslayip Himalayalar,Tac Mahal,muhtesem Goa seklinde devam eden 8000 km lik Hindistan serüvenim biraz tatsiz ve stresli bir sekilde bitmis oldu.




















Ve Bangkok!!




























Royal Palace..















Bangkok'ta 10-12 gün kadar takildiktan sonra biraz kuzeydeki Ayutthaya'ya yöneldim. Ayutthaya Thailand'in eski baskenti ve yüzlerce irili ufakli tapinaga sahip..






























Ayutthaya'nin tapinaklarinda kayboldum. Zamani unuttum..

















Kendi kendime dalmis çekim yapmaya çalisirken arka taraftan bir ses geldi. Dönüp baktigimda bu muhtesem yaratikla karsilastim. Yaklasik 10 metre kadar uzagimda gayet kendinden emin sekilde bana bakiyordu. Boyu 2 metre kadardi. Ben saskinlik,korku,hayranlikla karisik duygularla bogusurken yaratik yavas yavas göle dogru hareketlenmeye basladi. Hemen motora kosup objektifi degistirdim ve birkaç poz çekebildim.










Kamboçya yolu üzerinde gördügüm bisikletli Ispanyol. Bisikleti Bangkok'tan kiralamis ve bu is için oldukça uygun olan bu dümdüz cografyanin tadini çikariyor.









Kamboçya siniri. Oldukça suratsiz olan gümrük görevlisine karneyi imzalatmaya çalisirken bizimki sicagin altinda beni bekliyor..













Battambang..Kizil Kimerlerin binlerce insani çoluk çocuk demeden katlettikleri magaralardan sadece biri. Kemikler yigilmis ve ziyaretçilerin begenisine sunulmus. Çogu açidan oldukça sanssiz ve fakir olan Kamboçya,bu temalari turizm girdisi saglamak ugruna elinden geldigi kadar iyi kullanmaya çalisiyor.























Bölgeyi gezerken daha iyi anlamak adina bir rehber almaya karar verdim. Ama yetiskin biri yerine hemen yandaki köyden 14 yasinda ve bana rehberlik edebilecegini söyleyen bir kiz çocugu bana eslik etti. Çocugun okumasina yardimim olur düsüncesi beni daha bir mutlu etti. Çildirtici sicak altinda 4 saatlik yürüyüs ve brifing için benden yarim dolar istedi. Ben 2 dolar verdim..









Tepede gayet sicak bir sohbet gerçeklestirdigim monk..








Klasik Kamboçya manzarasi. Susuzluk çok ciddi tehdit. Ülkenin ortasindan geçen devasa Mekong nehrinin yakin çevre disinda pek bir faydasi yok. Böyle giderse Kamboçya'nin isi çok çok zor..










Battambang'in meshur Bamboo Train'i..Neden meshur oldugunu birazdan anlayacaksiniz..














Görüldügü üzere normalde iki adet olmasi gereken hat yerine sadece bir tek hat var. Bamboo Train bu tek hattan olusan ulasimin çalisabilmesi için üretilmis dahiyane bir yöntem..









Veee hareket ediyoruz..









Manzara muhtesem! Harika doganin içinde ama oldukça gürültülü bir sekilde ilerliyoruz. 4-5 beygirlik pancar motor bu aleti gayet rahat yeterli hiza çikariyor..Ama...Karsidan bir Bamboo Train daha geliyor..Eee? Nolacak simdi yaw??









Hengi trende daha az yolcu varsa o tren yol vermek zorunda. Hemen trenden iniliyor ve 30 saniye içinde ilk önce oldukça hafif olan üst tabla,küçücük motor sonra da akslar kenara aliniyor..
















Bir süre sonra tek müsteri olarak ben kaliyorum trende ve durmamizi söylüyorum. Bu anlari iyi yasamak lazim. )

















Ülke genelinde hala 10 milyondan fazla mayin oldugu söyleniyor. Yollarda mayinlardan payini almis ve tibbi imkansizliklar ve fakirlik nedeniyle böyle yasamaya mahkum bir sürü insan gördüm.

Kamboçyalilar simdiye kadar gördügüm en canayakin insanlar. Taylandlilar da harikalar ama Kamboçya turizmden payini nispeten daha az aldigi için insanlar daha saflar. Hem Tayland hem Kamboçya'da birini somurturken görmek neredeyse imkansiz..




















Yol kenarinda derme çatma kulübesinde birseyler satan bu elemanla birbirimizin söylediklerinden zerre anlamadan yaklasik yarim saat muhabbet ettik. :)






















Nehir üzerine kurulu Floating Village'in sakinleri..














Nehrin su seviyesi mevsimlere göre degisiyor. Dolayisiyle köyün pozisyonu da mevsimlere göre 4 km kadar degisiyor..







Kamboç firlama velet..:)








Baskent Phnom Penh ve Royal Palace. Artik Royal Palace görmekten gina geldi. Hepsi biribirine benziyor. Üstelik hava da anormal sicak. Bizim alisik oldugumuz sicaklar gibi degil burasi. Acaip birsey.. Ama gitmeden de edemiyor insan. Bir daha Royal palace filan yok..Bu son..

















Sonunda Siem Reap..Angkor harabelerinin bulundugu Kamboçya'nin bu en özel noktasinda çok enteresan biriyle tanistim.









Adini hatirlayamadigim bu arkadas bir Kobra avcisi. Kobralari elleriyle yakalayip yabancilara 100-150 dolara satip geçimlerini sagliyorlar. Bahsettigim rakam özellikle 10 yil öncesinde bu ülke için ciddi bir rakam. Maalesef bir anlik dalginligi sonucu kolunu feda ederek hayatta kalabilmis.










Angkor ile bulusmadan önce kendimi Kamboç berbere emanet ettim..Fena da olmadi..







Ve sonunda..Zamanin gerçekten durdugu yerdeyim..

















Angkor....










Degdi beeee!!!










Bayon..Angkor'un en detayli tapinagi..






































Hava sicakliginin inanilmaz boyutlarda oldugu Angkor'un en güzel zamanlari. Bir tapinak seçip tirmanmak ve günbatimiyla beraber hülyalara dalmak...









Tarifsiz Ta Prohm..Bu sehir terkedildikten sonra yüzyillar boyunca ormanin bitmek bilmeyen istilasi altinda kalmis..Orman bu devasa tas yapilari adeta ele geçirmis..Ve günümüzden kisa bir süre önce burasi sans eseri ortaya çikarilmis.



















































Ve muhtesem Angkor Wat.. Daha önce görmüs oldugunuz bütün büyük ve heybetli yapilari unutun. Bütün ölçekleri alt-üst eden bir büyüklük bu. Toplamda 5.5 km yi bulan bir dis duvar sözkonusu..










65 metrelik tas kuleler..










Duvarlara kazili binlerce figür. Naga'lar,Serpent'ler,anlatilan savaslar,Cennet,Cehennem...
















Naga'lar Angkor'un kapisinda nöbetteler...









Gerçek olan içerideki dünya mi yoksa disarisi mi..Kim bilir??









Bir mutlu ben..










Orada tanistigim bir Türk dostumla içmeden sarhos oldugumuz anlardan biri..














Ay Günes'ten gece nöbetini devraliyor Angkor Wat'in üzerinde..







Angkor'u tamamen kesfetmem 5 günümü aldi. Alanin büyüklügü ve tapinak sayisi bir hayli fazla. Sicaklar daha fazla kesfi
mkansiz hale getirince Kamboçya defterini kapatip Kuzey Thailand'a dogru yol aldim..









Kuzeyin dag köyleri..







































Kuzey Tayland'in yollari dünya üzerindeki en güzel motosiklet yollarini barindiriyor. Golden Triangle Riders'in düzenledigi haritalari satin alarak dünyadaki en zevkli motosiklet rotalarini yapma sansiniz oluyor. Bu rotalarla ilgili bilgi
nternetten de kolayca bulunabilir. Asfalt kalitesi mükemmel ve isaretlemeler de öyle. Chiang Mai-Maeh Doh Song arasindaki 200 kilometrelik yol ilk rotamdi. Bu 200 km lik yolda en sert hairpininden en hizlisina 1900 den fazla viraj vardi. Bu daglarda sabahtan aksama kadar motor sürerek 4 gün geçirdim. Arka lastigin yarisini bu daglarda biraktim..Muhtesemdi..










Burma siniri boyunca 1600 metrelere tirmanip serin havayla bulustum. Ara sira da biryerlerden kaçip Burma'ya girebilirmiyim diye bakinip durdum.. )









Chiang Mai de 60 yasinda bir sivrisinek ve Malarya uzmaninin kendi imkanlariyla açip hayatta tutmaya çalistigi Insect Museum.

Çok çok enteresandi. Yaratiklar Jules Verne romanlarindan firlamis gibilerdi..









Bu karasineklerden birinin üzerinize kondugunu düsünsenize?? Isin kötüsü öldüremezsiniz de..Tüfegi dogrultup vurmaniz lazim!!

:)










Bunlar da ülkemizde 5-6 santimlik örneklerini bulabileceginiz kamuflaj ustasi sopa böceklerinin büyük babalari!!










Chiang Mai'dan sonra tekrar Bangkok'a yöneldim ve kendimi olaylarin içinde buldum. 1000 den fazla insan tutuklanmis ve aralarinda önemli bir Reuters muhabirinin de oldugu 20 den fazla kisi öldürülmüs. Bangkok sokaklari sadece kirmizi t-shirt giyen eylemcilerin kusatmasi altindaydi. Ben ve benim gibi birkaç kendini bilmez de fotograf çekmeye çalisiyordu..














2 Gün önce yani 13 Nisan sabahı Bangkok'tan Krabiye (Güney Tayland) doğru yola çıktım. Taylandın 5 gün sürecek olan en büyük bayramının ilk günü. Otoban aşırı kalabalık yer yer duruyor yer yer 120 ile akıyor ama hep kalabalık. 140-150 arası bir süratle tatlı tatlı seyrederken bir anda ön lastiğimdeki bütün hava boşaldı. Motorda 100 kiloya yakın yük var. Tamam oğlum dedim kendi kendime,bu sefer asfaltla buluştun. 10-12 saniye kadar motorla dansede ede hiç müdahele etmeden 70 lere kadar düşürebildim. Fakat motor yavaşladıkça doğal olarak öne yığılma arttı ve bir noktada kapaklandık yere sağ tarafımızdan.

Yaklaşık 30 metre sürüklendikten sonra durabildik. Neyse ki arkamdaki yüklü trafik benim motorla dansımı görünce iyice yavaşlamış,kimse üstümden geçmedi. Kalktım baktım bütün otoban durmuş. Motora yüklendim yok,kalkmıyor. Birkaç araba hemen kenara yanaştı biri koşup geldi onun yardımıyla motoru kaldırdım. İte ite kenara aldım. Bunlar 2 dakika falan sürdü bir tek allahın kulu kornasına dokunmadı bayram trafiğinde. İyi ki Türkiye'de düşmemişim dedim kendi kendime.

Sağ dirseğime baktım bayağı bir şişmiş.Ensemde ve sırtımda bayağı bir ağrı. Biraz yürüdüm öyle şaşkın baktım küçük bir bisiklet tamircisi. Motoru ite ite getirdim önüne söktüm tekeri. Adamın levyeleri sağlam benimkileri hiç ellemedim onunkilerle söktüm lastiği baktım iç lastik iki yerinden birden patlak. Biri yeni,diğeri eski yamalardan biri atınca ortaya çıkmış. Bangkokta lastiğim patlamıştı dandik bir yama yaptırmıştım lastiğe hemen aklıma geldi. O yama atmasaydı belki de tek delikle lastik janta oturmayacak ve ben motoru durdurabilecektim. Belki..

Jantı adamın sağlam çekiciyle dövdüm biraz düzelttim hafifçe. Yedek iç lastiği taktım şişirdim kompresörle. Taktım lastiği,bastım marşa. Tabii ki ilk marşta çalıştı bizimki.Sağ aynanın camı yok,yan çantanın kilidi dağılmış,sinyal kablonun ucunda sallanıyor. Ellerimle yaptığım koruma demirlerine astığım takım çantalarından sağdaki dağılmış. Dandik bir lastikle sarıp sarmaladım çıktım yola. Kalan 700 km yi bitirip Krabiye geldim. Bazı resimler..




















Postmodern fren maneti..













Çanta kilidinin dönen dış mekanizması sürtünmeden eriyip tek parça bir metal haline gelmiş. 10 dakika tornavidayla uğraşıp deliği yeniden oluşturdum. Çalışacak gibi..








Spidi mont biraz dağıldı ama giyilmeyecek gibi değil.




Bu günle ilgili güzel haber ise yolculukta 20000 km yi tamamlamış olmam. Gerçi 30 metresi kayarak gerçekleşti ama herhalde problem teşkil etmez..


:)))







Selam sevgi.....





[/b]
_________________
05 KTM DUKE II
06 KTM 990 ADVENTURE

[VAP53]

Tek kelimeyle muthis ve tum MOTOSIKLETSEVERlerin hayalini susleyen bir gezi.
Eh sahsen ben oturdugum yerden National Geographic okur gibiydim. Cok tesekkurler, eline/koluna saglik (bundan sonra rapor yazarken senin bu rapor aklima geldiginde suratimda eminim bir tebessum olusacak)...
Bu arada cok gecmisler olsun, daha buyuk sorunlarla karsilasilabilecek bir kazayi cok ucuza atlatmissin. Dilerim en kotu dusmen bu olur.
_________________________
Sevgiler.
V.Ahmet PINAR - Ist. & C.kale
www.kolinhotel.com

SAGLIK, HUZUR, MUTLULUK, BEREKET ve BERABERLIK. ®

R 1150 GS
GSM : 0-532/264 17 30
mail: vap1953@yahoo.com
Is : 0-286/218 08 08
Bir insanin bildigini zannettigi bir seyi ogrenmesi, imkansizdir(Epiktetos)

[erkansen196]

Çok geçmiş olsun fotolar ve anlatım için teşekkürler...
_________________
KTM LC4 620

[memomemo]

[goran]

Memo açık ara 1 numarasın! Helal olsun sana. Devamını heyecanla bekliyoruz...
_________________
Nomad

[motorcuk]

Müthiş bir gezi fotoğraflar harika eline sağlık sağ salim dönmen dileğiyle...
_________________
[IMG]http://i267.photobucket.com/albums/ii293/motorcuk/215471_4520287013089_264961593_n_zps58640fee.jpg[/IMG]
BMW F 650 GS 2001(PTT sarısı)

[kdalak]

süper. dönen tekerine sağlık (gerçi düblü ama olsun)
_________________
NC700X
Oooohhh suyundan da koy.

[gingerbiker]

sevgili ikiteker arkadaşım... inan raporu ağzımı kapatamadan okumuşum.. öncelikle cesaretine, aklına ve deklanşörüne sağlık derim.
geçirdiğin kazaya gerçekten çok üzüldüm umarım en kötü başına gelecek olay bu olur. ağız tadıyla gez ve bizide yazılarından mahrum etme...

[kunduz]

Memo, önünde saygı ile eğiliyorum...

Yurda dönünce biz fani gezginciklere sabaha kadar sunum yapacağının farkındasın değil mi?
_________________
Motosiklet Teorisi ni ve Motosiklet Yol Sanatı nı okuyalım, okutalım...

Volkan GÜNDÜZ
Honda Varadero 04
AB rh -

[serif]

epeydir planım bir thailand gezisi yapmak idi. hep turistik cicili bicili düşünür iken motorla gitmek farz oldu...

yarabbi sen bizi el kadar karasineklerden koru... onlar ne öyle, ruzgarı uçurur adamı...

enfes bir macera tebrik ederim...teşekkürler.
_________________
http://www.dentgroup.com.tr/kliniklerimiz/dg-goztepe/
ARh+

[V-Strom]

Bu rapor içimi yaşama sevinciyle dolduruyor nasıl teşekkür etsem azdır!
_________________
Ümit Yayla
İstanbul

BMW R 1200 GS 2005

A Rh (+)
0 212 334 57 00 (iş)

[memomemo]

[memomemo]