Güle güle Mızık...

[Memet]

İlk ameliyatı 36 yılın önce yapılmış. 6-7 sene kadar önce 1969 tarihli “epikriz raporu”nu gördüğümde öğrenmiştim. Göğsünü açıp dikmişler doğuştan delik kalbini. 30 yıllık kağıt parçası ancak müzelerde görebileceğim antik yazmalara gibi sararmış, geçen her yıl ayrı bir iz bırakmış üzerinde, tıpkı 20’ye yakın büyüklü küçüklü operasyonun onun vücudunda bıraktığı izler gibi.

Onüç yaşlarındayken babası annesini dövünce kavga etmiş babasıyla. Köyden çıkıp abisinin yanına değirmene gitmiş. Ayağında yün çoraplarının üzerine giydiği çarık, üzerinde bir hırka. Yağmur ve soğukta yürümüş kilometrelerce. Acaba o zaman mı başladı her şey. Babam hep o güne bağlardı O’nun sağlık problemlerini.

Onaltı yaşında kaçmış köyden beş parasız. Daha önce İstanbul’a kaçan abisinin yanına.
Parasız olduğundan Giresun’dan İstanbul’a bir ayda gelmiş. Kömür ocaklarında çalışmış, hamallık yapmış. Abisiyle bekar odasında yaşamış. Suculuk yaparlarmış at arabasıyla. Bir gün dönemin milletvekillerinde birisi çarpmış at arabasına. At ölmüş, O’nuda hastaneye götürmüşler on bir gün sürecek koma halindeyken.

“Behçet”in sadece bir erkek ismi değil bir hastalık olduğunu O’nun sayesinde öğrenmiştim. Bir Türk doktoru bulmuş bu hastalığı diye sevinmiştim çocuk aklımla. Bir gözünü bu hastalık yüzünden kaybettiğini öğrendiğimde nefret ettim. Diğer gözü bir ara gitti geldi. Çok korkuyordu onu da kaybetmekten ama korktuğu başına gelmedi.

Hiç O’ndan duymadım bu hikayeleri. Sadece bir keresinde bilmem kaçıncı fıtık ameliyatı sonrası oturup saymıştık toplam kaç operasyon geçirdiğini. Onbeşinci ameliyatıydı o gün. Tabii o zaman bilmiyorduk gelecekte onu bekleyen katarakt ameliyatını, biyopsileri, kalp ameliyatını.

Ben askerdeyken son büyük ameliyatına girdi. Behçet damarlarını genişletmiş, damar çeperlerini inceltmişti. Aort kendiliğnden yırtılacak kadar incelmişti. Bu sefer kıdemli refakatçisi olmayacaktı yanında. Zoru başardı, o ameliyattan da sağ çıktı. Literatüre geçti. Suni bir damar vardı artık vücudunda.

Eskisinden daha dinç görünüyordu ben döndüğümde. Teni hale gençti, kolları hala kaslı idi. Ne de olsa her yere yürüyerek giderdi senelerdir. Durmazdı yerinde, adeta meyden okurdu yorgun kalbine.

Geçen hafta bir enfeksiyon sonucu ateşlendi. Hastaneye giderken abime “Bu sefer durum kötü galiba Apo. Paçayı yırtamıyacağız heralde” demiş. Pazar günü O’na baktığımda ilk defa bıkkın ve bitkin görmüştüm. “Galiba bu defa olmayacak” demiştim bende kendime. Galiba bıraktı dedim. Bir ara kendine geldiğinde halini soran doktora “Teşekkür ederim” dedi. Bende takıldım “Doktoru görünce dilin çözüldü” diye. Eskiden bir ameliyattan çıktıktan sonra biraz bilinci açılınca serum şişesini alır eline yürürdü hastane koridorlarında. Döndüğünde “Şurdan dokuz tane lahmacun söyle de hep beraber yiyelim” diye şaka yapardı. Aklıma geldi sordum “lahmacun ister misin?” diye. Yarım yamalak “dokuz tane” dedi. Yanından ayrılırken “uslu dur dedim. Hayri gelecek benim yerime yaramazlık yapma çocuğa”. “Olur...yapmam.” diyebildi.
Son konuşmamız bu oldu. Bu sefer kalbinden değil, hiç hesapta yokken beyninden aldı darbeyi. Ağır bir beyin kanaması sonu bilincini kaybetti, solunum cihazına bağlı bir şekilde bekliyor şimdi. Kalbini rahatlatmak için kullanmak zorunda olduğu ilaç kanamasının durmasını engelledi. İroni deyin isterseniz..Bence yolların bittiği, kapıların kilitlendiği an. Beyin cerrahı hiç bir şey yapamayız dedikten sonra koridorun bir tarafına doğru ilerled,i abimle bende diğer tarafına. Kapıya geldiğimizde abim bana bakıp gözleriyle “N’apıcağız?” der gibi baktı. Bende gözlerimle “Hiç...” diyebildim.

Demek böyle oluyormuş çarenin tükenmesi, kilitlenip kalmak. Zor geliyor “durumu nasıl?” diyenlere cevap vermek. O kadar alışmışız ki tekrar iyileşip gezip dolaşmasına. Hızlı adımlarla yürüyüp gitmesine...Bu sefer yürüyüşü başka bir yöne doğru maalesef...Madem dönmemek üzere gidiyorsun, güle güle git babamın yadigarı..Güle güle “Mızık”, Muzaffer. Güle güle be Amcam... güle güle...
_________________
05' FZ6 Fazer

[V-Strom]

Hemşeriymişiz üstelik.. üzüldüm..
_________________
Ümit Yayla
İstanbul

BMW R 1200 GS 2005

A Rh (+)
0 212 334 57 00 (iş)

[DrDakar]

_________________
Akif Ersahin
BMW R1200RT
IBA #25322
DrDakar.com
www.gamsizseyyah.com

[Donald_Duck]

Allah sizlere saglik versin...

[BAHA_]

Allah geride kalanlara sabır versin.
_________________
Bahadır Özşekerci
A Rh (-)
YAMAHA FZ6 Fazer

[Hesire]

_________________
Haluk Göksoy
Suzuki GS 500-----34 ... ..(SATmIYORUM)

Bana uzayda herhangi bir nokta verin ,size dünyayı döndürim.
"Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır .Zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır..!
Peyami SAFA "

[okinord]

Yazıyı okuyunca çok çok uzuldum... Allah gerıde kalanlara sabırlar versın
_________________
Oktay Ciğer
R 1200 GS Adventure

[SilinmisUye]

Ah be kardeşim Mehmet,
Sabah sabah okuyunca hani derler ya tüylerim dik dik oldu. Çok güzel anlatmışsın ve çok güzel bir bağ varmış aranızda o kadar güzel ifade etmiş ve anlatmışsın ki çok duygulandım.

Allah geride kalanlara sabır ve uzun ömürler versin. Mekanı cennet olsun.

[nwanda]

Allah rahmet eylesin, sizlere sabırlar versin.
_________________


Erkan Ağırbaş
Istanbul
1150ADV

[susir]

oylesine duygu yuklu ki misralarin, insanin icini bir huzun, gozunu de bir yas kapliyor

Allah mekanini cennet, geride kalanlara sabir versin...
_________________
Hakan Yasar
Denizli

[VAP53]

Ah be Mehmet'im, oyle guzel anlatmissin ki masamin basinda gozyaslarimi zor tutuyorum hala. Ne mutlu ki MIZIK'a boylesi sevenleri var...

MIZIK'a tanridan rahmet, sizlere de sabirlar dilerim.
_________________
Sevgiler.
V.Ahmet PINAR - IST. & Geyikli

Turkiye durmaksizin doguya giden bir gemidir, bazilari bu geminin guvertesinde batiya dogru kosarak batiya gittiklerini sanarlar (Filozof Sakallı Celal).

[rxlover]

Allah rahmet eylesin, geride kalanlara sağlık, huzur ve sabır versin..
_________________
Mustafa UYANIK
Yamaha Rx 115 -1997'
BMW G 310 R -2017'

[Memet]

Temennileriniz için çok teşekkürler. Amcam hala koma halinde yoğun bakımda. Hiçbir ümit yok malesef. Ben sadece kafamdan geçenleri yazıp kendimle ve gerçekle yüzleşmek istemiştim."Güle güle" derken amacım O'nunla vedalaşmaktı O hala hayattayken.
Allah bu durumu yaşayan herkesin acılarını hafifletsin..
_________________
05' FZ6 Fazer

[VAP53]

[Greedy]

Bu üstün anlatım gücü, ancak duygulu bir yürekten besleniyor olabilir. Umarım Muzaffer amca iyileşir de mutlu bir hayat sürer.

İster istemez bu dünyadan bir gün gidiliyor, ne yapalım.

Dingin bir deredeki kabarcıkların güneşin ışıklarını yansıtıp gitmeleri, yerine yenilerinin gelmesi gibi biz de bir gün vefat edeceğiz. Kalıcı bir Güneş'e aynalık edip de O'ndan gelen katkı ile kalıcı olanlara ne mutlu...