Ikiteker Motosiklet Fan Klubu - Motosiklet ve motosikletli yasam kulturu

Sorumluluklarımızı hatırlayalım.

1992 senesinde Antalya'da bir vatandaşa Super Tenere'mi satmıştım. Sattıktan 3 ay sonra yaz tatilimde Antalya'dan geçerken, yolun kenarında haşat bir Süper Tenere gördüm, yanına yaklaştığımda benim eski motorum olduğunu plakasından anladım. Durdum ve durumu öğrenmek için etraftakilerle konuştum ve ben gelmeden birkaç saat önce kazanın olduğunu ve sürücünün öldüğünü öğrendim. Birkaç gün önce sevgili Ducatista Herman Akşahin Manisa yakınlarında benim eski 748 ile çok ağır bir kaza geçirdi, şu anda Amerikan Hastanesinde yoğun bakımda. Herman kötü bir motorcuydu. O kadar ki, sahibi olduğu iki motordan ya Monster 600 ya da 748 mutlaka serviste bir kaza sonrası bakımda olurdu. Gerçi motoru Herman doğrudan benden almadı ama motora binişini gördüğümde keşke bu motor ona satılmasaydı demiştim.

Bu olaydan sonra bir karar verdim, bundan sonra nasıl motora bindiğini görmeden kimseye motor satmıyacağım.
Bu kararım birçoğunuza çocukça ve komik gelecek, ancak ben daha fazla bu sorumsuzluğun bir parçası olmak istemiyorum. Ekmeğini motor satarak kazananlar kendi vicdan muhasebesini yapar ve karalarını verirler diye düşünüyorum, elbet amacın bir seferlik kar olmayıp sürekli geri gelen müşteri olduğunu bir gün anlarlar diye inanıyorum. Motor satarak para kazanmadığıma görede motoru geç satarım olur biter ya da hiç satmam. Bu arada kimse eğitim falan demesin, Herman OMM'yi biliyordu, beni tanıyordu, ama o 748 gibi bir makinaya binerken eğitim almamayı seçti.

Bu arada bir gün bende motorla kaza yapabileceğimi hatta ölebileceğimi biliyorum, ama benim bildiğim bir şey daha var benim kazam bilgi eksikliğinden ya da temel bilgilere sahip olmamaktan olmayacak, benim kazam salaklıktan ya da limitlerimi aşmaktan olacak.

Herman'a acil şifalar diliyorum, umarım fiziksel ve ruhsal olarak bu badireyi atlatır.

Bu arada yıllardır uyuyan ve uyumakta israr eden bazı sorumlulularında artık uyanmasını diliyorum.

Alp Berker