188 km'deki az şekerli çay !
Tarih: 21.04.2004 Saat: 19:55
Konu: ikiteker topluluğu
Aralık ayının yağışsız ama soğuk bir sabahı saat dokuzu gösteriyordu Güler Hanım’ın kapısı çaldığında. Sokaklar bomboştu ! Yetişkin oğlu içerde hala uyumakta olduğu için korkmadan açtı kapıyı. Karşısında, Üranüs’ün karanlık ve soğuk uydularından gelmiş bir “yaratık” duruyordu ve üstelik E.T. ye de hiç benzemiyordu: simsiyah camdan kocaman kafasıyla, yanardağ lavlarında yürümeye yarayan çizmeleriyle, buzlara ve ateşlere dayanıklı manda derisinden daha kalın siyah giysisi ve birer kocaman karasineğe benzeyen siyah elleriyle karşısında duranın elektrik saatini okumaya gelen bir memur olmadığı kesindi. Kapıcı ve sucu hiç mi hiç değildi.
Yaşlı kadının endişelendiğini anlayan Ziyaretçi daha fazla bekletmeden “Günaydın” deyince, karşılık “Hayrola Damat ?” oldu .
Kocaeli’nden güzeller güzeli kızını 7 yıl önce İstanbul’a götüren ve kayınvalidesini ender ziyaret eden bu “E.T.” kışın bu kör sabahında kapıda , yüzünü ve utancını kafasından çıkarmadığı kaskının camı arkasında saklamış, dikili duruyordu. 45 yaşındaki damat “ Hiiiç, şöyle bir uğrayayım” demişti. Şöyle uğrayayım dediği yer kapıdan kapıya tam 94 km idi ve gidiş dönüş 188 km yapıyordu.
“Kızınla çocuklar uyanıp kahvaltıya başlamadan sana az şekerli bir çay içmeye geldim” dedi damat. Kayınvalide hala çay masalına inanmamıştı ve damadın, kendisine, kızıyla ilgili uzun bir şikayet nutuğu atmasını bekliyordu belki !
Damat bir bardak çayını içti, ve geri döndü, Kocaeli'nden İstanbul’a !
Motor sahibi olduğu son bir yıldan beri damat bazı hafta sonları iki defa 188 km yapıp kayınvalidesine çaya gidiyor.
Eminim Güler Hanım hala bir şeyi tam anlayamamıştır: ne oldu da bu damat 7 yıl sonra beni ziyarete başladı, yoksa yeni motosikletin bu işte bir rolü var mıdır?
Motosiklet kullananların doğru yanıtı bulacaklarını sanıyorum .
Damat ve yazar : Fikret Çobanoğlu
|
|