SAKIP SABANCI VE MOTOSİKLET
Tarih: 15.04.2004 Saat: 11:05
Konu: Haberler
HAYATA ADANA DA ATILAN SAKIP SABANCI İÇİN BABASININ SÜREKLİ ENGELLEMESİNE VE DAYAK ATMASINA KARŞIN, MOTOSİKLET KULLANMAK BİR TUTKUYDU...
Çocukluk ve gençlik yıllarını
geçirdiği, iş hayatına ilk adımı attığı Adana nın, Sakıp Sabancı nın
anılarında oldukça farklı bir yeri vardı. Tıpkı dayak yemesine,
babasının sürekli engellemesine rağmen gizli gizli kiraladığı
motosiklet gibi...
Sakıp Sabancı nın Adana daki çocukluk ve gençlik yıllarına ilişkin
anıları, ne kadar renkli, girişken ve inatçı bir kişiliğe sahip olduğunu gözler önüne seriyor. AA muhabirinin, anılarından yaptığı
derlemeye göre, Sabancı nın gençlik yıllarında en büyük tutkusu motosiklet sahibi olmaktı.
Gençliğinde motosikletinin olmamasından yakınan Sabancı, o yıllarda Adana da saati 5 liradan motosiklet kiralanan motosikletleri kiralarken, duygularını şöyle aktarıyor:
"Benim kiralık motosiklet düşkünlüğümü babam duymuş. Kazadan korktuğu için motosiklete binmememi söyledi. Ama ben, bir yanda babamdan korkarken, öte yanda motosiklet sevgimi yenemeyip, gizli, gizli kiralık motosikletle dolaşmayı sürdürdüm. Arkadaşım (Allah ın oğlu) lakaplı Mustafa Salihoğlu ile bir gün motosiklet kiraladık.
Adana da Paktaş Fabrikası nın önündeki toprak yolda yan yana zevkle motosiklet yarıştırıyoruz. Karşıdan göçebe çingene kafilesi geliyor.
Merkepleri, köpekleri, cılız atların çektiği arabalarıyla bize yaklaştıklarında, köpekleri motosikletten ürküp bize doğru havlayarak
saldırdı. Bu arada biz, yarı korkudan, yarı acemilikten motosiklete hakim olamayıp, merkeplerin arasına girdik. Merkeplerin biri ile bizim motosikletler devrildi. Bu arada göçebelerin kadınları, ellerinde sopa
bizim üzerimize saldırdılar. Oradan nasıl kaçıp kurtulduğumuzu anlatmak güçtür. Bu olaydan kimseye söz etmedik. Ama korkusunu yıllardır içimizde duyduk."
-ATLI KÖŞK ÜN BAHÇESİNDE GİZLİ MOTOSİKLET TURU-
Bu olaya rağmen motosiklet sevgisinin devam ettiğini anlatan Sabancı, şöyle devam ediyor:
"Bir gün gene kiraladığım motosikletin üzerinde zevkten uçarak giderken, Bağlar yolunda, pamuk almaktan dönen babama rastladım.
Babam, (Sana harçlığını, bu fuzuli alete yatırma diye kaç kere söyledim) diyerek beni azarladı. Esas üzüldüğü, harçlığımı bu işe yatırmam değil, bir kazaya uğramamdı. Bunu biliyordum. Aradan 40 yıl
geçti. 1984 yılında İngiltere de bir mağazada, oyuncak gibi küçük bir
motosiklet gördüm. Japonlar insanlara mal satabilmek için her şeyi nasıl cicili bicili yapıyorsa, motosikleti de biblo gibi
süslemişlerdi. Dayanamadım satın aldım. 50 yaşından sonra, Emirgan da Atlı Köşk ün bahçesinde kimse görmeden, o küçük motosikletle dolaşıyordum. Yıllar önce içimde kalmış çocukluk heyecanım, halen
küllenmemiş."
|
|