Kayıtlı değilsiniz. Buraya tıklayarak ücretsiz kayıt olabilirsiniz.
Giris
Hala hesabınız yok mu? Hemen açabilirsiniz. Kayıtlı bir kullanıcı olarak tema yönetici, yorum ayarları ve isminizle yorum gönderme gibi avantajlara sahip olacaksınız.
Amacımız Torosları Kayseri’den başlayıp Muğla’ya kadar mümkün olduğunca yüksek irtifada kalarak geçmek.Toroslar aslında Avrupa Alpleri ile başlayıp Himalayalara kadar giden sıra dağların Anadolu’daki parçası.Kendi içerisinde de çeşitli isimler alıyor.Kayseri tarafında Aladağlar,Pozantı tarafında Bolkar dağları.Anamur üzerinde Geyik Dağları,Antalya üzerinde Beydağları.
En yüksek zirveleri ise Aladağlarda Demirkazık yüksekliği 3756 metre.
Bolkarlarda Medetsiz yüksekliği 3524 metre,
Orta Toroslarda Geyik Dağları’nda Oyuklu Dağı 2427 m.
Beydağları yani Batı Toroslarda Saklı zirve 2503 m.
Daha saymakla bitmeyecek bir çok zirve mevcut.Bunlar en ünlüleri ve bizde bunları referans noktası olarak alıyoruz.
Eğrigöl – 2080 m.
Aslında toroslara çıkınca yol için yeterince ön çalışmamızın olmadığını gördük.Ancak bu zaten filende olanaksızmış.Gittiğimiz yerlerde sorduğumuz köylüler bile kullandığımız çoğu yolu bilmiyordu.Ancak gire çıka,sora sora yol buluyorduk.
Bolkar Dağlarında Medetsiz zirvesinden sonra yaklaşık 100 km yolu orta toroslara kadar aşağıya inip ana yoldan geçtik.Ancak sonradan fark ettik ki bu kısımda dağlardan geçilebilirmiş.Bu arada bunu yapsa idik programın çok gerisinde kalacaktık.Kısaca bu rota için dolu dolu en az 7-8 gün gerekiyor.
Az önce bahsettiğim Ereğli-Karaman arası dışında toroslarda olası en yüksek yerlerden geçildi.
Gezinin Toroslarda geçen kısmı toplam 1743 km.Gezi boyunca çıktığımız en yüksek nokta Demirkazık Zirvesinde 2892 m.
Tarih : 17-25/05/2008
Gezinin Tamamı… Ancak bazı yerler çok virajlı olduğu için izler google’da tam olarak görülemiyor.Aşağıda gün gün tüm rota çok daha rahat izlenebiliyor.
1.Gün : Saat 07.45 hareket,15.45’te Kayseri’ye varış,17.30’da İstanbul ekibi ile buluşma ve ilk kamp yerine hareket.Yahyalı’da kamp yerine varış 21.00. 1430 metrede kamp. Yapılan yol : 720 km.
2.Gün : Saat 08.00’da hareket,Aladağları Demirkazık zirvesi üzerinden aşma ve Bolkar Dağları’nda 1200 metre irtifada saat 19.30’da Maden Köyü’nde kamp. Yapılan yol : 11,5 saatte 292 km.
3.Gün : Saat 08.20’de hareket.Bolkar Dağları’nın en yüksek zirvesi Medetsiz Dağı,Karagöl üzerinden saat 20.00’da Orta Toroslar Ermenek’e varış.Yapılan Yol 11,5 saatte 358 km.
4.Gün : Saat 10.00’da Ermenek’ten hareket Taşkent,Hadim üzerinden Orta Torosların en yüksek platolarını takiben 2077 metre irtifada Eğri Göl’de kamp yerine saat 22.17’de varış.
Yapılan Yol : 12 saatte 212 km.
5.Gün : Saat 08.00’de Eğri Göl’den hareket Gündoğmuş üzerinden Antalya’ya 12.00’da varış. Yapılan Yol : 4 saatte 194 km.
6.Gün : Saat 10.00’da Antalya’dan hareket Gebiz’den,Saklıkent,İmecik,Elmalı üzerinden Saat 21.20’de Dalyan’a varış.Yapılan Yol : 11,5 saatte 387 km.
7.Gün : Dalyan’da keyif.
8.Gün : Dalyan,Ekincik,Fethiye Yapılan yol : 193 km.
9.Gün : Fethiye,Antalya 207 km.
TOPLAM YAPILAN YOL : 2563 km.
Bu rota İstanbul’dan arkadaşım www.rideturkey.com vasıtası ile tanıdığım Cem’in uzun zamandır planladığı bir proje aslında.
E böyle bir rota olurda durmak olur mu? Kaç aydır bu rotayı hayal ediyorum.
Daha önce Likya’lıların izinde yaptığım rüya avcılığını bu sefer dağlarda göçerlerin izinde yapacağız.
Sonunda 17 Mayısta bu rotaya başlamayı kararlaştırdık. Kayseri’de buluşulacak ve rotaya başlanacak.
En sonunda 17 Mayıs geldi çattı.Ben Antalya’dan Cem ve Ozan ise İstanbul’dan Kayseri’ye doğru koyulduk yola.Tabii bu geziye katılacağını söyleyen 8-10 kişiden düşe düşe 3 kişiye düştük.
Bu arada gezi öncesi neleri alalım yanımıza diye konuşurken aman mümkün olduğunca az eşya al diyen Cem’in kendi motoru evden eve eşya taşıyan nakliye kamyonlarını geçmişti.
Bizim Zümo’lar sağolsun birbirimizi Kayseri’de 2 sokak farkla gayet kolay bulduk.
Alışverişten sonra vurduk kendimizi dağlara.İlk durağımız Erciyes.Tam çıktık Erciyes’e yağmur başladı.
İyi ki yağmış.Erciyes’ten inerken bize harika bir gökkuşağı ziyafeti çekti.
Nerede kalacağımız konusunda en küçük bir planlamamız yok.Akşam nerede olursa oraya atacağız çadırları.Yahyalı’ya vardık ki akşam oluverdi.
Bir benzin istasyonunda yakında bir şelale olduğunu öğrendik.Şelale de küçük bir restoran var.Bahçesine yerleştik.Akan suyun sesi eşliğinde harika bir gece geçirdik.
Sabah ise ateş yakmanın hiçte kolay bir iş olmadığını deneyerek öğrendik.Millet bu ormanları nasıl yakıyor hayret valla.Çeşitli denemelerin ardından motordan çektik benzini verdik ateşi.
3 tane kıytırık odunu 5 litre benzin harcayıp yinede yakamadık.Ah bir yakabilsek sucukları pişiricez.Neyse yarım yamalak pişirdik de doyurduk karnımızı.
İstikamet Aladağların en yüksek zirvesi Demirkazık.Macera başladı.Yol inanılmaz keyifli.Manzara mükemmel,hava mükemmel,tam aradığımız yol.
Habire tırmanıyoruz.
İrtifa 2000 m.nin üzerine çıkınca etrafta kar.
Bu arada eriyen kar yolu vıcık vıcık çamura bulamış.Biz azimle devam ediyoruz.
Eee azmin elinden bir şey kurtulmaz derler.Gel gelelim işin aslı öyle değil tabii.İrtifa oldu 2800 m.Bu arada öğrendik ki, bu yükseklikte nefes almak zorlaşıyor.Kalp atışlarımız 150’yi geçti.İki hareket yapıyoruz dilimiz bir karış dışarıya sarkıyor.3-5 kilometre yolu bir saatte zor geçtik.
Geldik 2892 metreye.Yol bitti.Buradan sonra tırmanmak mümkün görünmüyor.
Zaten çıkmadan önce sorduğumuzda Kar çukuru denen bir yerde yolun henüz açılmamış olabileceğini söylemişlerdi.Bizde geldik dayandık oraya.Aslında bir şeyde kalmadı.Ama nafile geçmek mümkün değil.O yükseklikte çamur yüzünden yatan motorları kaldırmak için harcadığımız eforun haddi hesabı yok.Her motoru kaldırdıktan sonra dilimiz bir karış dışarıya sarkıyor.
Bu arada hayretler içerisinde bu yükseklikte madenler olduğunu görüyoruz.Biz çamurda serinlemek için bataklığa giren camızlar gibi debelenirken uzaktan bir ambulans göründü.Haydaaa! irtifa 2900 m.Dağ başı teriminin cuk diye oturduğu yerde bu ne arıyor şimdi.?
Anlıyoruz ki araç ambulanstan bozma bir araç ve yukarıdaki madenin sahibi bir bayan ve elemanı.Aman diyorlar buradan ileriye gidilmez yol kapalı.Yapacak bir şey yok dönüyoruz geriye onca yolu.Dağın etrafından dolaşıp diğer tarafa öyle geçilecek çare yok.
Aynı yolu inip koyuluyoruz tekrar yola.Bu sefer Demirkazık dağına tırmanacak dağcıların kamp yaptığı bölgeye geliyoruz.
Bizim zümolara bakınca biraz önce diğer tarafta az bir yolun kaldığını görüp yolun geçit vermemesine üzülüyoruz ama nafile.Demirkazığa bakıp bakıp az önce yolun bize attığı kazığı düşünüyoruz.
Tüm rota boyunca bu yolda bir ara ciddi ciddi korktum.Bu fotoğrafı çektiğim yerden biraz ileride bir virajda arka tekerleğim kaydı ve uçuruma indi çıktı.O anda Ozan’ın söylediği bir şey geldi aklıma,belki de o kurtardı.Arazide tekerlekteki gücü hiç kesmeyeceksin.O anda panik yapıp gaz kessem belki de aşağıya kayacaktı motosiklet.
Bu sevimli hayvanlar hemen tüm toroslarda hem de 2000 m. İrtifanın üzerinde karşımıza çıktılar.Sorduğumuzda Arap Tavşanı olduğunu söylediler.Ancak geldikten sonra yaptığım araştırmada arap tavşanının tamamen farklı bir görünüme sahip olduğunu öğrendim.Ancak bunların Toros Yer Sincabı adı verilen,Gelenge diye de bilinen kemirgenler olduğunu öğrendim.
Eh buradan istikamet artık Bolkar dağları.
Cem ve İnek,kim önce geçecek diye inatlaşıyorlar.Daha doğrusu İnek inatlaşıyor da Cem çaresizlikten orada duruyor.İneği boğa zannetti.Motoru da kırmızı ya .Korkmakta haklı tabii
Sonunda Cem çareyi motordan inmekte buluyor.O kareyi kaçırdım.Gözümün önünden gitmiyor o sahne.Eğilip ineğin altına baktı ve ‘ya bu inekmiş’ dedi.Biz koptuk tabii orada.
Biraz önce boğa diye korkudan bembeyaz olan Cem’e birden cesaret geldi ineği kovalamaya başladı.
Zavallı inek ne yapacağını şaşırdı,düz duvara tırmanmaya kalktı.İki üç hamle yaptı hepsinde de geri yuvarlandı.
Artık Bolkar dağlarındayız.Bu sıradağların en yüksek zirvesi Medetsiz Dağı.Eteklerinde de bir krater gölü olan Karagöl var.Ancak buraya yaklaşınca akşamı ediyoruz.E sabah Demirkazık’ta çamurda çimerken çok vakit kaybettik tabii.
Konaklayacak yer bulmak lazım.Maden Köyü’ne yakın bir yerde Amcabey Restoran adında bir alabalık restoranı buluyoruz.
Amcabey cidden amcabey.Dünya tatlısı bir adam.Nereye isterseniz kurun çadırınızı diyor.Bu lafın üstüne biz de bokunu çıkarıyoruz tabii işin.Ozan ben restoranın içine çadır kurucam diyor.
Ya zaten her taraf kapalı,çadırı neden kuruyorsun dediğimizde de horultularımızı duymayalım birbirimizin diyor.Sanki adamın çadırı tam izolasyonlu ses stüdyosu da horlama sesi dışarı çıkmayacak!! Alt tarafı iki tane bez.
Ben çadır kurmaya üşeniyorum seriyorum matı ve uyku tulumunu yere al sana fıstık gibi yatak.
Cem tutturuyor ben yüksek yer isterim diye.Çıkıyor oradaki bir köşkün tepesine,kuruyor çadırını Tarzan misali.Gece tuvalete kalkar düz ayak zanneder düşüp kafanı gözünü patlatırsın dediysek de dinletemedik. Tutturdu ben yüksek yeri severim diye.Zaten 2200 metredeyiz daha nereye kadar yükselecekse?
Amcabey bize harika bir sofra kuruyor.O yorgunluğun üstüne birer balık kesmiyor bizi.
Sabaha sağ salim kalkıyor herkes.
İstikamet Karagöl ve Medetsiz.Yol yine inanılmaz.
Madenköy’ünden Medetsiz’in zirvesine çıkarken harika yollardan geçiyoruz.Bolkar Dağlarının görüntüsü Aladağlardan farklı.Bolkar Dağları daha yumuşak mizaçlı.Aladağlar ise kayalık ve sert görünümlüydü.
Bu fotoğrafta bizi görende Everest’in tepesine çıktık zanneder.Ama irtifa 2400 m.az da değil hani!
Medetsiz’e tırmanırken mola verdiğimiz bu yerden ayrılmak gelmiyor hiç birimizin içinden.Durduğumu yer ilginç bir plato.Dağların arasında bir viyadük gibi.Sağ ve sol tarafı uçurum.Önümüzde Medetsiz,arkamızda Maden köy ve uzaklarda Aladağlar.
Cem 65 sene önce 20 yaşındayken Karagöl’e gitmiş anlata anlata bitiremiyor.Bizde o gazla başlıyoruz tırmanmaya.
Yolun izin verdiği sürece tabii.Yanlış anlaşılmasın bu motorlar yan yatmış gibi görünse de arazinin eğimi nedeni ile göz yanılması. Aslında yan ayaklarının pardon hatta orta ayaklarının üzerinde duruyorlar.
Döndükten sonra halter çalışıcam.Benim motor yere yattı mı kaldırmak için Naim gelse oyanatamaz valla.Üstündeki çantalarla 330 kilo falan.Silkme,koparma her türlü kaldırma tekniği faydasız 2600 metrede.
Tam Karagöl’e geldik derken yolun karla kaplı olduğunu görüyoruz.
Cem ben tırmanırım diyor.E gece de Tarzan gibi ağacın üzerinde yattı ya iyice havaya girdi.Şöyle güzel göl böyle güzel göl diye uyuyoruz cemaate başlıyoruz yürümeye.
Varıyorum ki gölün olduğu yere,pardon ‘olması gerektiği yere’ bir su birikintisi.İşte burası göl diye gösteriyorlar bizimkiler.
Gülermisin ağlarmısın.Yapacak bir şey yok herkes akıl baliğ.Uyupta çıkarsan buralara olacağı bu işte.Böyle söylesem de bu güzellik karşısında aslında ağız kulak mesafem sıfıra düşüyor.
Dönerken bakıyorum yerde bir tomar anahtar.Tam uçurumun kenarında.
Evvvet bunlar Cem'in anahtarları.Şimdi ne biçim kıvrandırırım ben onu! 2600 metre irtifada anahtarını kaybetmiş adam.Rasgele bulamasak motoru kurda kuşa emanet edicez.
Motorların başına dönüyoruz.Bizimki başlıyor aranmaya.Arkadaşlar çok kötü bir şey oldu diye söyleniyor.Daha fazla kıyamadım verdim artık anahtarlarını.Anahtarı verince altın bulmuş gibi seviniyor gariban.
Ama bu daha ilk. Bizim gezi Cem’in eşyalarını arama kurtarma gezisi oldu.Hatta bu faaliyete köylülerde katıldılar ilerleyen günlerde.
Eh geri dönüp buradan artık orta toroslara geçeceğiz.Vuruyoruz yollara.
Karaman’a gelince Ozan şurada Konya’da benim kardeşim var özledim onu göreyim diye ayrılıyor.Artık kardeşini mi özledi,yoksa KTM onu yordumu bilen yok.
Kaldık mı iki kişi.Artık Orta Toroslardayız.
Bir şey değilde Ozan’ın gitmesinden en çok muzdarip olan benim.Motor yattımı 3 kişi kaldırıyorduk.Şimdi iki kişi ne yapıcaz bakalım.Kadere boyun eğip Cem’le yola devam ediyoruz.Orta Toroslarda manzara daha da farklı.
Bu akşam planda Ermenek’te otelde gecelemek var.Bugün 3.gün.Kokarca misali geziyoruz artık.Hiç ummadığımız bir güzellikte bir otel buluyoruz Ermenek’te.Duş öyle iyi geliyor ki,bütün yorgunluğumuzu alıyor.
Sabah yine düşüyoruz yollara.
İlk durak Taşkent.Ama aradaki yol ve manzaralar harika.
Rüzgar ve yağmur bir heykeltıraş gibi şekillendirmiş tepeleri.
Çeşme başında yorgunluk gideriyoruz.
Sonunda Taşkent’te varıyoruz.
Antalya tarafına yaylalardan geçmenin yollarını araştırıyoruz.Bizim Zümo burada çaresiz kaldı.Elimizdeki haritalarda öyle.Yemek yediğimiz restoranda yan masada bir Veteriner varmış.Sürekli gittiği için buraları gayet iyi biliyor.Bize bir harita çizdi ki,Zümo’yu icad eden adam bile kıskançlığından tam ortasından çatlar. Hatta yaşıyorsa tüm GPS geliştirme planlarını yakıp üzerine beton döker.
Bu haritayla yolu elimizle koymuş gibi bulduk.
Haritada Abdullah Amca’nın evi yazılı yere gelince cidden Abdullah Amca aynen haritadaki gibi oradaydı.
Bize ayran ikram etti.Nefeslendik yayla evinde.Tipik Anadolu misafirperverliği.
Çıkarken Cem bu sefer gözlüğünü kaybetti.Biz bir taraftan,Abdullah Amca bir taraftan arama kurtarma faaliyetlerine başladık.Sonunda Abdullah Amca buldu gözlüğü.Tabii şimdilik.
Bu arada yolda başladı yağmur.İşin pis tarafı yağmur sadece bizim geçeceğimiz yolu ıslatıyor.
Diğer her tarafta hava açık.Kesin sınanıyoruz. Toprak yol oldu balçık.
Ben bir ara umudu kestim.Aklımda burada kalırsak nereye çadır kurarız diye hesap yapıyorum.Yanımızda çukulata var,su var.E bir gün idare ederiz.Hatta sucuk bile var.Tek eksiğimiz ateş yakma kabiliyeti.İşte bir o yok bizde.Bunu akşama tekrar kanıtlayacağız.
Önümüzde daha aşılacak çok yol,çok tepe,çok dağ var.
Bu arada Cem’in durumu sanırım pek iyi değil.Halüsinasyon görmeye başladı.Geçtiğimiz yer kuş uçmaz kervan geçmez bir yer.Cem’in iddiasına göre önünden 5-6 yaşlarında bir kız çocuğu ve bir köpek geçmiş çocuk tepelerde kaybolmuş.Ben en fazla 100 m.arkasındayım.Virajlı bir yol ama köpeği bende gördüm.Çocuktan ise eser yok.
Altımızda motor değme dansözlere taş çıkartacak şekilde bir oraya bir buraya oynuyor.Biz yürüme hızıyla yol alıyoruz.
Ben uyanığım ya,yayla gibi yol dururken Cem’in geçtiği yerden geçicem!!! Vardır bir bildiği diyorum kendi kendime.Evet varmış bildiği.Bir ara durmamla birlikte sol ayağımı yere koyduğum anda yerin,yerinde olmadığını görüyorum.
Aslında çamur bahane.Bunlar yorgunluk emareleri.İki saate yakın çamurlu yolla boğuşunca ayaklarımızda derman kalmadı.En ufak bir denge kaybında bırakıveriyor insan.
Neyse yine bugünkü ağırlık çalışmamızı yaptık.Yol zordu mordu ama değdi valla.Yine zirvedeyiz.
Cem’in Rocky Balboa pozu
Burada insan kendisini farklı hissediyor.Dağcıları daha iyi anlıyorum.Gerçi bizimki onların yaptıkları ile karşılaştırılınca elbette solda sıfır.Ama yinede o duygunun şu anda tarifi pek mümkün değil.Orada olup yaşamak lazım.Hiçliğin ortasındasın.Çıkmak için bir sürü gayret sarf ediyorsun,mücadele ediyorsun,sonunda tepeye ulaşınca inanılmaz bir haz duyuyorsun.Etrafa bakınca dağların o ihtişamı karşısında insanın aslında ne kadar küçük olduğunu görüyorsun.50-100 km mesafede medemiyetin olduğunu bildiğin halde o dağlar sanki hiç sonu yokmuş gibi görünüyor.
Yine onca mücadeleye değdi.Önümüze çıkan manzara mükemmel.Sanki İsviçre Alplerindeyiz.
Eğrigöl.2200 metre irtifada sanıyorum karstik bir göl.Hemen gölün kenarında kahve yapıyoruz.
Bu yola benim pantolon dayanmıyor.Artık dağılmaya başladı.
Bu arada geceyi burada geçirmeye karar veriyoruz.Tam çadırları kuracak yer ararken sigaramın bittiğini fark ediyorum.
Etrafta kimseler yok soralım nereden sigara alırız.Zümo’ya göre en yakın yerleşim 40 km uzakta.Telefonlar zaten çekmiyor.Oradaki yayla evlerinden birisinde bir hareket görüyorum.Gidip sorunca Zümo’nun haklı olduğu çıkıyor ortaya.Sigara tiryakisi olanlar bilir.Şimdi böyle güzel bir yerde koca bir akşam sigarasız geçmez.Değil 40 km. 140 km olsa giderim ben sigara almaya.Çıkıyorum yola.
Yol dediysem düz hiçbir yeri yok.Bir tarafı abartısız 1000 metre uçurum diğer tarafı dağ.Aşağı uçsan bulmalarına imkan yok.Ama tiryakilik işte.Kendi kendime yolda söyleniyorum.Sende bir dilim ekmeğe sürecek 20 gram akıl yok diyerekten ben o 40 km.den toplam 80 km yolu tam 2,5 saatte gidip geliyorum.Saat gece yarısı 22.20.Neymiş sigara içip keyif yapıcaz. İşte yol bu gördüğünüz biçimde.
İşin kötü tarafı daha sonra çıkıyor ortaya.Eve gelip montun ceplerini boşaltırken yola çıkmadan zula olsun diye koyduğum sigarayı buluyorum.Haybeye gitmişiz onca yolu.
Harika bir akşamdı.Çilingir sofrasını kurduk.Tabii ki o kadar yolu gidip te sadece sigara almadım.Yanına rakıyı da ihmal etmedik.
Dolunayın göle yansıması
Gece kurbağalar başladı o malum faaliyeti gerçekleştirmek için bağrışmaya.Aman yarabbi ne ses.Sırf şapcam diye bu kadar bağırılır mı birader.Yapacağı da alt tarafı yine dişi bir kurbağa.Bir matah olsa canım yanmaz. Değermi avazının çıktığı kadar bağırmaya.
Bu muhabbet bizi epey idare etti o akşam. Gülmekten kasıklarımıza ağrılar girdi.
Sabahı bir başka güzel Eğrigöl’ün.
Arkadaş rahat yok bana.Bugün Antalya’ya gidip bir işimi halletmem lazım.Saat 08.00’de yola çıkıyoruz.Dün gece gidip geldiğim yoldan Gündoğmuş’a iniyoruz.Gündüz gözüyle yolu görünce dün 20 gram aklım olmadığına dair verdiğim kararın küllüm yanlış olduğunu, değil 20 gram 2 gram bile aklımın olmadığını anlıyorum.Abicim bu yol gece vakti inilir çıkılırmı.? Salaklığın bile bir sınırı var.Bense onu çoktan aşmışım. Neyse oldu bir kere.
Yolda çobanlarla sohbet.
Bugün Cem Gündoğmuş’tan sonra yalnız devam edecek Beşkonak’a kadar.Ben ona tekrar Beşkonak veya Gebiz’de katılacağım ya akşama ya da sabaha.Eh ancak sabah katılabiliyorum. Gebiz’de buluşuyoruz.Dün zorlu bir etap geçmiş Gündoğmuş’tan Beşkonak-Köprülü Kanyona.Bu kısmı onun ağzından dinlemek lazım :
Cem’le ertesi günü Gebiz’de buluşuyoruz.Gebiz’den Antalya’ya inip hiç durmadan tekrar vuruyoruz dağlara.İstikamet Saklıkent ve yaylalardan Elmalı.
Antalya manzarası…
Önce Saklı zirveye çıkıyoruz.2414 metre.Aslında daha 50-60 metre devamı var ama tam zirvede TUBITAK’ın araştırma teleskop istasyonu var.Bekçi bizi almıyor içeriye.Hocalar gece boyunca çalışmış uyuyorlarmış.
Kaderimize razı olup iniyoruz aşağıya.
Saklıkent kayak merkezinde yolu soruyoruz.İmecik yaylası üzerinden devam ediyoruz.
Yol yine mükemmel.Yani normal insanlar için değil elbette.Bizim için mükemmel.Yol olmayınca biz mükemmel diyoruz.
Bu arada Cem’in motor yine yoruluyor,dinlenmek için uzanıyor yere.
Yolda bir köyde Elmalı istikametini sormak için duruyorum.Köyün çocukları Hello Hello diye koşuyorlar.Zaten her geçtiğimiz köyde Hello nidaları ile karşılanıyoruz.
Asfalt yola çıktık.Vakit oldukca geç oldu.Hızla Elmalı’ya doğru yol alıyoruz.
Sanatsal Fotoğraflar çekmeyi de ihmal etmiyoruz bu arada.
İnsanın motosikletle giderken kendi gölgesini fotoğraflaması ne zormuş.İşte bu da bana yol boyunca eşlik eden gölgem.
Elmalı’da hedefimiz Batı torosların en yüksek dağı Kızlar Sivrisi.Ama Elmalı’ya ancak 18.30’da varıyoruz. Kızlar Sivrisine tırmanmak en az 1-2 saat.Akşama Cem’in eşi İstanbul’dan benim eşim Antalya’dan Dalyan’a gelecekler.Orada arkadaşlarımız Cavit ve İskender bizleri yemeğe bekliyorlar.Tabii anladığınız gibi yemek bahane asıl konu korku belası.Hanımlar orada bekleyecek biz burada dağa çıkıcaz.Sıkar tabii. Hangi babayiğit buna cesaret edebilir ki.Hadi ben bir derece ama Cem daha da panik.
Saat 21.30’da varıyoruz Dalyan’a sevgili Cavit’in oteline.
Böylelikle gezinin Trans-Toros kısmı bitmiş oluyor.Bundan sonrası Trans-Dalyan
Bu gezide toplam 1600 fotoğraf çekmişiz.Bunların arasından fotoğrafları seçmekte çok zorlandım.Ancak buradakilerden ayrı bir bu kadar daha fotoğraf www.rideturkey.com ‘da görebilirsiniz. Bundan sonrası azıcık dinlenme azıcık gezi.
TRANS TORORS SONRASI DOSTLAR ARASINDA
Trans Toros'a ilk çıktığımız günden itibaren tüm dostlar her gün arayıp durumumuzu sordular.Bu ortak tutkunun bu kadar güzel dostlukları doğurması insanın bu alete bağımlılığını arttırıyor.
Cavit o akşam mangalı yakmış ziyafete bekliyor.Biz ise programın gerisine düştük malesef ve ancak saat 18.30'da Elmalı'ya Torosların son en yüksek zirvesi olan Kızlar Sivrisi Dağına yaklaşabildik.Bu saatten sonra dağa tırmansak yemeğe yetişmemiz olanaksız.Daha buradan 170 km yol var Dalyan'a.E dağa çıkışımız en az 2 saat.Geceyarısından önce Dalyan'da olmamız mümkün değil.Kızlar Sivrisini malesef es geçiyoruz.
Bir kuş sütü eksik.Teşekkürler Cavit ve Alev.
Ortaca'dan İskender ve eşi,yine Dalyan'dan Osman ve eşi ,Cavit ve Eşi kısaca dostlar arasında harika bir akşam geçiriyoruz.Onca yorgunluğa rağmen sabahın üç buçuğuna kadar Cem ve Cavit’le kaya mezarları manzarası karşısında sohbet ediyoruz.Konu doğal olarak Motorsiklet.
Ertesi gün öğlene kadar yorgunluk atılıp koyu sohbetler yapılıyor.
Günün devamında Cavit bizi Dalyan manzarası seyretmek için radar tepesine çıkarıyor.Hani pek irtifadan haz etmeyoruz ya.Hem yakın zamanda yükseğe de çıkmadık.
Üzeri kapalı araçlara alışık değiliz.Cavit'te bunu gözönünde bulunduruyor ve CJ 6'sıyla acaip keyifli bir yolculuk yapıyoruz.
Cavit tam donanımlı bir rehber gibi Dalyan ve çevresiyle ilgili bilgiler veriyor.
Oradan İztuzu plajına.
Akşama İskender yemeğe davet ediyor.Günlük ağaçlarının altında bir restoranta.Burada yine dün akşamki ekip bütün akşam motor sohbeti yapıyoruz.Bu motosiklet böyle bir şey işte.Teşekkürler İskender bize böyle güzel bir akşam yaşattığın için.
Ertesi gün plan Köyceğiz ve Ekincik’e kısa bir yolculuk.Fethiye’den Murat’ta bugün bize katılıyor.
Ekincik virajlarında antrenman yapıyoruz.
Yola çıkarken İskender uyarmıştı ama nafile.Ben bir viraja dalıyorum.Hoppalaaa viraj devam ediyor.Motoru yatırdıkca yatırıyorum.Sol tarafım deniz.Git gide yaklaşıyor.Yüzmenin sırası değil şimdi.Hadi biraz daha derken önce benim botun ucu yere değiyor.Arkasından pegler.Yolun dışına çıkmaya 30 cm.kaldı.Ha biraz daha yatır derken peg sertce vuruyor yere.Öyle ki üzerindeki ayağımı yukarıya fırlatıyor.Neyse ki viraj bitiyor ben doğruluyorum.Verilmiş sadakamız varmış.Bundan sonra tabii ben pür dikkat.Aslında söyledikleri gibi bir musibet bin nasihattan daha iyiymiş.
Cem dutları götürürken.İddiasına göre doğal besleniyormuş.
Ekincik’ten dönüp yol hazırlıklarına başlıyoruz.
Arkasından yola koyuluyoruz.İstikamet Fethiye.
Fethiye’de yine Murat,Nail ve Gökhan’la bir gün daha beraber olabilmek için kalıyoruz.Gökhan bize harika bir Motel tavsiye ediyor.Fethiye manzarası harika.
Ertesi günü ise sağnak yağmur altında Antalya’ya dönüyorum.
Bu gezi benim için unutulması mümkün olmayanlar kategorisinde.Her kilometresi aklımda.
Çok düştük,çok tırmandık,çok çamura yattık (gerçek anlamıyla tabii),çok güldük,çok eğlendik,çok öğrendik.
Böyle bir gezinin gerçekleştirilmesinde çok önemli bir vazgeçilmez var.Beraber yolculuk yaptığın yol arkadaşının her koşulda güvenebileceğin bir insan olması.Bu gezide fazlasıyla vardı bu.Gerek Cem ve gerekse Ozan’la hiç düşünmeden Toroslar buradan Himalayalara kadar geçilir.
Dönüşte sanki onca yolu yapmamışım gibi buruktum.Daha bir bu kadar dağ yolu olsa giderdim.Tamamını yaşadığım fotoğraflara her bakışımda sanki yeni görüyormuş gibi heyecan duyuyorum.
Her gezi dönüş akşamı yeni bir gezi planının başına oturuyorum.Bu tutkunun mantıklı bir açıklamasını yapamıyorum.Artık yapmaya da çalışmıyorum.Sadece ‘GÜZEL’.
Ne diyebilirim ki,müthiş,harika,olağanüstü.İşte gerçekten motorun zevki,imrenerek izledim her bir kareyi,okudum her satırı.Gerçi daha geniş sunum için link vermişsiniz de keşke burada da paylaşsaydınız.
Böyle extrem parkurun tekrarı ve/veya benzerlerinde ekibe fazladan katılmak isteyen pek çok dostunuz olduğuna eminim.
Offff offf....
Edirne den Selamlar. _________________ Alkan
SuZuKi V STRoM
Mükemmel bir gezi olmuş. Burada paylaştığınız için teşekkürler. Karların henüz erimediği, erimeye yeni başladığı bir dönemde o yollardan geçmek kolay iş değil, ustalık gerektiriyor. Tam da Ağustos için uzunca bir orta ve batı toroslar gezisi planlarken bu raporların gelmesi isabet oldu, büyük bir zevkle okudum. Ben de mut-sertavul arasını karargah belirleyip doğu-batı arasında uzunca dolasmayı düşünüyorum, mümkün olduğunca dağlarda tabii. Ağustos'ta daha az çamur olacağını ümit ediyorum.
Rota planlamaya yavaş yavaş başlıyacağım. Bende de Garmin 60cx var. Gezininizin GPS rotasını e-mail le göndermeniz mümkün olur mu acaba? Bu arada Zümo nasıl? 60cx'e göre bayağı fiyat farkı var, ama değer galiba!
Lastik: Siz lastiklerden pek şikayet etmemişsiniz. Sanırım tkc gibi biraz dişli lastik daha iyi olur gibi. Ne dersiniz?
Kayıt: May 11, 2005 Mesajlar: 921 Nerden: İstanbul
Tarih: Cmt Hzr 07, 2008 7:59 am Mesaj konusu:
Çok güzel bir gezi yapmışsınız, tam benim kafamdaki rota. Hep geçmeyi hayal ettiğim yerler.
Likya yolu geçişiniz de öyle idi.
Bir de GS lerin hakikaten hakkını vermişsiniz. Masabaşından kalkıp, 2800 metrelere GS le gitmek takdir edilecek bişey.
Yalnız, merak ettiğim bir şey var.
Cüneyt Arkının filmlerde kurşunu hiç bitmezdi. Sizin de yakıtınız hiç bitmemiş. Sigara almak için 40 km giderken yakıt alım hikayesini hiç duymadık. Torosların zirvesinde akaryakıt istasyonu bulunması vakayı adiyeden olsa tamam diyecem de...
Kayıt: Oct 14, 2004 Mesajlar: 2253 Nerden: TEKİRDAĞ
Tarih: Cmt Hzr 07, 2008 8:02 am Mesaj konusu:
Yaptığınız rota,kullandığınız motosikletler ve konaklama şartlarınız her ne kadar beni aşıyorsa da ,2800 M.'de sizin gibi nefes alamama durumu yaşadım.İnanılmazdı.Ve yine ,sizleri hiç tanımasam da ;buradan,yanaklarınızdan öpüyorum.Bravo. _________________ www.yakurtulus.com
Kayıt: Jun 23, 2005 Mesajlar: 2823 Nerden: İSTANBUL
Tarih: Cmt Hzr 07, 2008 9:23 am Mesaj konusu:
rideturkeyde üç gündür bu raporu okuyorum. Yürekten tebrik ederim.
TKC ya da Karoo'yu niçin tercih etmediğinizi de yazarsanız, bir çok kişiyi meraktan kurtarmış olacaksınız. _________________ Motosiklet Teorisi ni ve Motosiklet Yol Sanatı nı okuyalım, okutalım...
Kayıt: Nov 23, 2007 Mesajlar: 390 Nerden: tekirdağ
Tarih: Pzr Hzr 08, 2008 6:24 am Mesaj konusu:
Pazar sabahı okunmayacak kadar uzun ve yorucu bir rapor her yerim ağrıyor gidip biraz daha yatayım Abi ne yaptınız siz ya, biri iş olarak verse işkence deyip yapmayız ama motorla gezi olunca 200-300kg. ağırlıklar çamur içinde defalarca kaldırılabiliyor. Ben bayıldım gezinize tekerinize sağlık. Bu arada motorlarınızın son sahiplerisiniz bu rapordan sonra biraz zor satılır. _________________ ZX-10R 2007 levent
Hayat 1 gündür oda bu gündür.
KÖPEK HAYVANLARI (DOBERMAN)
Kayıt: Mar 17, 2005 Mesajlar: 665 Nerden: Tekirdağ
Tarih: Pzr Hzr 08, 2008 10:55 am Mesaj konusu:
yerlininjaa demiş ki:
Bu arada motorlarınızın son sahiplerisiniz bu rapordan sonra biraz zor satılır.
Bence yanılıyorsun Levent Arkadaşım o motorlar artık tecrübeli _________________ ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ Sonuna Kadar BEŞİKTAŞ LIYIM
532,2112712
VFR1200XCrosstourer
TEKİRDAĞ
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Yardım
Arama
Kullanıcı Grupları
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için giriş yapın
Giriş
Abi ne yaptınız siz ya, biri iş olarak verse işkence deyip yapmayız ama motorla gezi olunca 200-300kg. ağırlıklar çamur içinde defalarca kaldırılabiliyor. Ben bayıldım gezinize tekerinize sağlık. 
Bu arada motorlarınızın son sahiplerisiniz bu rapordan sonra biraz zor satılır. 
