Kayıtlı değilsiniz. Buraya tıklayarak ücretsiz kayıt olabilirsiniz.
Giris
Hala hesabınız yok mu? Hemen açabilirsiniz. Kayıtlı bir kullanıcı olarak tema yönetici, yorum ayarları ve isminizle yorum gönderme gibi avantajlara sahip olacaksınız.
Kayıt: May 27, 2008 Mesajlar: 198 Nerden: İstanbul
Tarih: Prş Arl 17, 2009 8:47 am Mesaj konusu: 26-30 Kasım 2009 Ralli Alıştırması (RA), Bolu Kampı,
26-30 Kasım 2009 Ralli Alıştırması (RA), Bolu Kampı,
Arakadaşlar selamlar, geçtiğimiz bayram tatilini fırsat bilip Boluda bir kamp planladık.
Kamp yeri; Kartalkaya yolu, Sarıalan Yaylası. Konaklama; çadır.
Amacımız, doğanın çiğerinde Bolu dağlarında kamp, offroad antrenmanı, keşif sürüşü, rota çıkartma, yeniden antrenman, muhabbet makara, yeniden gezi ve kamera ile çekim denemeleri.
Ve dağ komandosu eskisi Gökhan da arabasıyla Ankaradan bize katıldı.
Ekibin üçlüsü RA’cı olduğumuzdan iş bu gezinin kampın adını da RA kampı koyduk...
İlk defa böyle uzunca soluklu bir kamp yapacağımız için G. Erciyeş'len hazırlıkları sıkı tuttuk ve geçen Cumartesi gidip bikeandoutdoordan eksi bilmem kaç derece comfort’u olan Mammut kaz tüyü uyku tulumu aldık birer tane. Matımız çadırımız zaten tamamdı.
Artı bilimum hazırlık yaptık.
Götürülecekler listesi, alınacaklar listesi odur budur.
Lastiklerin durumu, Gökhanın CRF, gidecek malzeme, alet edevat, yiyecek bolluğu sebepleriyle bir minibüs ayarladık. Motorları arkaya atıp, arefe günü (perşembe) akşamı Boluya doğru yola koyulduk.
Kayıt: May 27, 2008 Mesajlar: 198 Nerden: İstanbul
Tarih: Prş Arl 17, 2009 12:21 pm Mesaj konusu:
Çıktık yola gidiyoruz. Ben buluşma yerine geç gittiğimden yola çıkmakta geç kaldık. Bu sebeple de bir ton trafiğe yakalandık taa İzmite kadar. İzmite vardığımızda saat epey geç olmuştu. Boluda yaylaya vardığımızda ise gece yarısı...
Amacımız bu geceden (Perşembe) Pazartesine kadar kalmak. Ruzgaresmez’in daha önce Boluda beş yıl kadar yaşamışlığı var(mış). Bu sebeple gideceğimiz bölgeyi avucunun içi gibi biliyor.
Yolda Boludan bize katılacak olan Erdatla haberleştik. Gece yarısı yaylaya vardığımızda arabasıyla ve arkadaşlarıyla bizi bekliyordu. Daha sonra kampı atmamıza yardım edip eşyalarını bırakıp, ateş başında biraz muhabbet ardından ertesi sabah katılmak üzere Boluya döndü.
Gecenin karanlığında ve soğuğunda uygun olduğunu düşündüğümüz bir yere çadırları kurduk ve odun toplayıp hemen ateşimizi yaktık.
Daha sonra bizler gecenin o güzelliğinin tadını ateş başında çıkarttık. Saat bir gibiydi. Hiç uykumuz gelmemişti. Viskiyi bitirdik, puroyu tüttürdük.
Üzerimize az biraz kırağı çalıyordu ancak pek aldırış etmedik. Daha doğrusu saat üç'e kadar pek azıtmadı hava. Güzel muhabbet ardından RE ve Gökhan yattılar. Benimse halen uykum gelmemişti. Bir yarım saat daha oyalandım ateş başında. O saatlerde oldu ne olduysa. Hava zaten eksiydi de; sonrasında hissedilen bir eksi on daha düştü her halde. Ateşin başındayım, besliyorum, çadır üç metre ileride, buradan ayrılıp çadıra gitmeye eriniyorum anasını satayım. Zira biliyorum ki ateşin başından ayrıldığım anda donacağım... Koştur koştur daldım çadıra. Açtım Mamut eksi onbeş comfort'lu kaz tüyü tulumu... Derken onu giy bunu giy v.s. ama ne mümkün; soğuk.
İçmişiz bir de... İki defa da tuvalete kalktım. Tulumu sıkıyorum, ayağımda yün çorap, içimde içlikler felan ama ne fayda... Gökhan da donmuş. RE'nin ise mat hava kaçırmış. Bu ilk gece sıkıntılı geçti hepimiz üşüdük. Her şeye rağmen şu Kaz tüyü tulumları almamış olsaydık o gece kesin donardık.
Sabah yüzümüz gözümüz şişmiş bir biçimde uyandık. Her taraf kırağı çalmış. Su donmuş, her şey donmuş. Ateşi harladık.
Ama uyanıyorsun o temiz, güzel havada... Yavaş yavaş kendimize geldik. Gökhan Erciyes ise çatırdıyordu, o tam donmuş. Ulen ben niye üşüyorum şu halde diye düşünüp duruyordu.
Bunun sebeplerden birisi çadırlarımızdı. Uyku tulumlarımız sağlam olmakla birlikte hiç birimizin çadırı kışlık değildi. Bunun yanında gecenin karanlığında çadırları az biraz yanlış yere kurmuştuk. Bu sebeple fazla ayaz ve çise yemiştik.
Leventin bu işlerde bu kadar tecrübeli ve bilgili olduğunu bilmiyorduk. Meğer yıllar evvel ODTÜ dağcılıkta başlamış kamçılığa. Sabah ilk iş hafif orman içi, ağaç altı pek çise düşmeyen yeni bir yer buldu ve çadırlarımızı oraya taşıdık.
İlk gecenin sıkıntısı geç gitmekten kaynaklanmıştı...
Sabah, önce 450 CRF'i ile Erdat geldi Boludan, donmuştu geldiğinde. Sonra da eski dağ komandosu Gökhan geldi arabasıyla Ankaradan.
Kayıt: Mar 20, 2007 Mesajlar: 957 Nerden: 34FB6606
Tarih: Prş Arl 17, 2009 4:36 pm Mesaj konusu:
Klasik bir laf olacak ama.Motor binmek için değil ama ortamı paylaşmak ve bol oksijen için gelmek isterdim.Bayramın 2 günü tekirdağ enez'e gittim aynıgün döndüm.Daha sonrasında sıkıntıdan patladım.
Haberim olsaydı kesin gelirdim.
Neyse belki başka bahara _________________ Şeytana uymak istemiyorum ama,İbnenin fikirleri hoşuma gidiyor.
Kayıt: May 27, 2008 Mesajlar: 198 Nerden: İstanbul
Tarih: Cum Arl 18, 2009 10:03 am Mesaj konusu:
funkstar demiş ki:
çadıra ayı geldi mi ayı ??
Yok ama şöyle bir şey oldu....
Yanılmıyorsam ikinci gündü; yaylanın yukarılarında keşifteyiz. RE önde peşinden gidiyoruz. Yol bitti. Yol yok da takip ettiğimiz patika da bitti. Ormanın içindeyiz. Sağımızda bir tepe. Sanki aralardan derelerden bri çıkış var gibi duruyor ama bir yere yukarıya bağlansa süpriz olur. Yine de challenge hesabı daldık.
Re önden gazladı hemen 20-30 metre yukarıda bir kaç motorun sığacağı bir düzlükte durdu. Çıkılmaya çalışılan yerin devamı ağaç dalı dolu ve gittikçe dikleşiyor. Ben de hadi hadi hesabı gaz veriyorum. Dört tane adamız. Nasıl olsa toparlarız birbirimizi.
Derken Levent motordan indi; siz durun ben bir bakayım dedi ve yürüyerek yukarı doğru çıkmaya başladı.
Biz aşağıda daha doğrusu ortasında yokuşun Gökhan Erciyeslen makara geyik yapıyoruz. Erdat arkada, aşağıda. Yanımıza kadar çıksa bile duracağı yer yok. Vurdu yukarı, sonra motorun sesi kesildi. Olmadık dik bir yerde durduğundan yana devirdi motoru. Bacağı altında kalmış, dik bir yer olduğundan kurtulamıyor da. Ters dönmüş kaplumbağa misali bir çaba içinde. Tam makaralık. Olum napıyon felanlardayız. Sonra RE gelince kaldırdı Erdat'ı.
Gökhana sataşıyorum, keyfimiz yerinde, jungle'ın içinde gülüp eğleniyoruz...
Bu sırada Levent yukarılarda, kafayı kaldırdığımda bir ara Leventin bir beş metre kadar geri teptiğini gördüm ama anlamadım sebebini. Sonra yavaş yavaş aşağıya geldi.
Ee nasıl felan... Önce dedi ki yukarısı kayalık, düz bir yere çıkamayız ama şöyle yandan bir bakabiliriz. Yandan da gidersek geri inemeyebiliriz v.z. derken bu RE baklayı ağzından çıkarttı.
Yukarıda dedi, bir mağra var. Ayı ini felan olabilir deyip, zarfı attı isterseniz bir bakın diyerek.
Biz de Gökanlan, delikanlıyız ya. Bakarız canım gideriz felan yaptık.
İndik motorlardan. Başladık yukarı yürümeye.
Etraf, arazi okunduğunda oradan bir ayı felan çıksa kış uykusundan kalkıp hiç ama hiç süpriz olmaz. Fotoğraf şu;
Ancak hiç de öyle fotoğraftan gözüktüğü gibi değil. Zar zor titreyerek iki fotoğraf çektik. Anlamsız, bilinçsiz, rengimiz benzimiz atmış bir biçimde hızlı hızlı hareket etmeye çalışarak dönmüşüz aşağıya Gökhanlan.
Geri aşağı indiğimizde RE bize bir yarım saat güldü, nasıl tırstıysak artık.
Ardından motorları çevirip aşağı yolumuza geri döndük...
Kayıt: May 27, 2008 Mesajlar: 198 Nerden: İstanbul
Tarih: Cum Arl 18, 2009 11:59 am Mesaj konusu:
kanarya demiş ki:
Hafta sonları bu tarz organizasyonlar olursa katılabilirim.
Tamadır kanarya...
Kamp raporunun devamı hikayesi şöyle,
İlk sabah kalkıp, ayaklanıp çadırları ve eşyaları taşıdıktan sonra güneş çıkmış ve hava da iyice ısınmıştı.
Bir şeyler atıştırıp çay kahve içtik. Bunun için Komando Gökhanın Ankaradan getirdiği ufak tüpü kullandık o dönene kadar. Böyle bir challenge kampa uymadı ama kolayımıza geldi, yok ispirto ocağı yok MSR benzinli ocakla uğraşana kadar. Sonrasında onları kullandık.
RE ile Erdat biz gelirken kapalı olan benzinliğe kadar gidip minibüse, motorlara ve bidonlara benzin alıp geldiler. Biraz da bira. Bir kısım birayı da Ankaradan Gökhan getirmiş olduğundan yeterince stok yaptık.
Ardından motorları indirip minibüsten kıyafetlerimizi kuşandık. Dört motor yola çıktık. Yukarılarda bir yerlerde G. Erciyes’in makina bir tırt’lar gibi oldu sonra düzeldi.
Ardından yolumuza devam edip hepten yukarılara vurunca kar’lı yollara çıktık ki buralar çok güzeldi.
Gökhan Erciyes yukarıya şöyle bir bakıp geldi.
Bu sırada Erdat’la aşağıdaydık.
RE,
Yattı bu adamlar bulmuşlar güzel karı, poz verdiler...
Sonra Erdat da daldı olaya...
Bu Gökhan Erciyes taktı kafaya saldırdı durdu bana düşürecem de düşürecem deyi...
Sonunda başardı da.
Gerçi sonra pişman oldu...
Hava çok güzeldi burada...
Buradan daha fazla yukarı vurmayı bırakıp batıya doğru yöneldik. Kamp yaptığımız yaylanın yakınlarında başka bir yaylaya doğru sıkı gazladık. Burada motora birden aşırı yüklendim. Üzerine de hızlı vites düşürdüm. KLR’yi bazen aşırı zorluyorum. Motor stop etti çalışmadı ve benzin kaçırmaya başladı. Sonrasında çekerek götürdük yakındaki kampa. Ertesi gün karbüratörü temizleyince sorun kalmadı. Bu işi de ilk kez yapmış oldum bu kamp vesilesiyle...
Dönüş yolundan önde bu adamlar hoplayıp zıpladı ben de fotoğraflarını çektim...
G. Erciyes,
RE,
Kampa benim ufak kamera dışında bir arkadaşımdan ödünç aldığım bir de HD kamera da götürdük. Buna bir kısım çekim yaptık. Ancak malüm yüklü dosyalar... Özellikle tripot’unu götürüp çekim yaptığımızda bu kamera tecrübesi güzel oldu.
Oyun ardından RE’nin DRZ önde ben ardında çekerek kamp alanına yola koyulduk.
Kamp alanına vardığımızda hava kararmıştı. Yarım saat daha erken gölün kıyısında olsaydık çok güzel ışık yakalayacaktık.
Ankaradan gelen Gökhan bize bira, su bidonu, sabun, tüp hatta kolonya bilem getirmişti. Ama bunlardan hepsinden önemlisi döndüğümüzde onun yaptığı pliç çevirmeleri gördük.
Oturduk bir güzel götürdük bunları. Ama beş kişi o kadar gazlamışız etmişiz ve genelinde bu kampın doğru düzgün açıkmadığımızdan olsa gerek bitiremedik üç plici. Birini tuttuk bir de haşladık, suyunu içtik, o çok iyi geldi o soğukta.
Hava kararınca malüm epey üşümeye başladık.
Yani her yanımız üşüdü biz de her yanımızı ısıttık...
İlk geceki soğuk ardından tedirgindik ama bu defa gerek çadırları taşıdığımız yer’in koşulları gerekse havanın daha sıcak olmasıyla güzel bir gece geçirdik. Bu gece Erdat’da bizimle kaldı.
Geceden belliydi ertesi sabah hava açık ve güzeldi.
Top bilem oynadık...
Eğlence ardından yeniden kıyafetleri kuşanıp yola koyulduk. Bu defa kuzey doğuya değil de batıya Boludan geldiğimiz yola doğru gittik.
İlk fırsatta da yoldan çıktık. Bir tepe görünce hemen tırmanmaya başladık. Zaten bu gün antrenman yapacaktık. O antrenman RA mekanik antrenmanına döndü.
RE’nin motor zincir kopardı tepeye çıkarken..
Ardından tamir işine giriştik.
Erdat,
Erdat tepede,
Tepeden manzara
RE yine tamiratta,
Bu bizi epey oyaladı ve burada ortalık yerde ayaz ve soğuk yedik. Bu sırada Erdat Boludan gelen telefon ve misafirleri sebebiyle bizden ayrılıp evine Boluya döndü.
Kampa döndüğümüzde RE bu şekilde ısınmaya çalışıyordu...
Biz aşağıda zincirle uğraşırken Nazım Evecan ve arkadaşlarının İstanbuldan, muhabbete bizi ziyarete geldiklerini öğrendik.
Gün akşam olup hava kararınca yakınlardaki bir tesis olan Özcan Alabalığa gitmeye, burada çay içip, biraz ısınarak kendimize gelip; fotoğrafları laptop’a aktarıp makinalarımızı şarj etmeye karar verdik.
İyi de oldu burada hem bir şeyler atıştırdık hemde kameralarımızın pillerini doldurduk. Bir güzel de ısındık tabii. Hatta bir tabire göre hayvan gibi ısındık...
Burada RE ve Gökhan,
Ve topu halde masada...
Ardından Nazım Evecan ve arkadaşları dağlardan aşağı dönüş yolunda oluşabilecek buzlanmaları düşünerek ayrıldılar.
Biz epey bir Özcan Alabalıkta kaldık. Gökhan Erciyes sıcaktan mayışıp oradan ayrılmayı hiç istemedi.
Ancak önünde sonunda çadırlarımıza dönecektik...
Dışarı çıktığımızda kapıdaki derecenin eksi yedi’yi gösterdiği görünce ilk gece havanın kaç derece olmuş olabileceğini düşündük..
Gökhanın arabayla kamp alanına döndüğümüzde bizi bekleyen yanan bir ateş felan olmadığından biraz üşüyüp hemen çadırlarımıza daldık. Bu geceyi de güzel, pek üşümeden atlattık.
Sabah uyanan ateşi yaktı. Yumurta haşladık, kahvaltı hazırladık.
Erciyeş sabah gölü bir tur attı…
Ateş başı keyif,
Düzen budur G. Erciyeş’in çadır…
Re ve Gökhan
Sonrasında sıcak vuran güneşin etkisiyle kamp yerinde hoplayıp zıplamalara başladık.
Güzel havanın etkisiyle epey bir oyalanıp yukarı yollara geç çıktık... Bizim çıkışımızdan az evvel Ankaradan gelen Gökhan da kamptan ayrılarak arabasıyla yola koyuldu.
Ardından yanımıza HD kamerayı da alarak yola koyulduk. Ormanın içerisinde bir yerlerde ben çekim yaptık. Re ve Gökhan Erciyes çekim yaparken dibimden geçtiler. Bu sırada yağmur ahmak ıslatan yağıyordu önceleri hafiften üşümeye başladık.
Üşümeye başlamadan önce, KLR Ormanda.
Re ve Erciyeş zoom’da,
Sonra yukarılara tırmanmaya devam ettik.
Güzel bir manzara tepesi bulduk, gelen sislerin içinde fotoğraf çektik. Tüm bunlar olurken ha bire yağmur yedik.
Bu gün üzerimizdeki kıyafetlerimiz sıkıydı. Kat kat gerektiği gibi, her neyse işte giyinmiş etmiştik de; çok önemli bir şeyi unutmuştuk...
Bu havada yanımıza yedek eldiven almamıştık. Rakım epey yukarılarda, Kartalkayanın dibinde bir yerlerde iken dönüş yolunda bir ara parmaklarım dondu. Üstüne üstük bir de ormanın içinde acayip kaygan çamura daldık. Zaten parmaklar donmuş, yer de o biçim. Dedim ulan kalacağız burada. Derken motorları devirmeler başladı...
Devamında yavaş yavaş aşağılara inince ısındık da kendimize geldik. Bu eldiven işi de böyle bir ders oldu sizin anlayacağınız...
Bu dönüş yolunda bir yerlerde bir bent gördük. Şöyle beş metre kadar bir sırtı var. Bent olduğu oldukça belli. Ama ortalık sisli de. Re vurdu motorunu bente, ben de peşinden... Tabii arkası gözükmüyor aşağıdan bizim tırmandığımız yerden ama biz tepesinde gaz kesip durduk.
Gökhan... CRF 250’nin gazına kapıldı... Verdi gazı...
Bentin arkası göl. Herif azzz kalsın gölü boyluyordu aşağıdan gözükmeyen... Neyse ki göle dalmadan motorunu çevirebildi...
Soğuğu, yağmuru yiyip bir defa daha döndük kamp alanımıza. Artık Ankaradan gelen Gökhan da yoktu. Dolayısıyla tüpümüz ve ahçımız da yoktu.
Kayıt: May 27, 2008 Mesajlar: 198 Nerden: İstanbul
Tarih: Pts Arl 21, 2009 8:22 am Mesaj konusu:
VAP53 demiş ki:
92 Senesinde son verdigim dogayi yasamak adina yaptigim fotosafari agirlikli avcilik gunlerim geldi gozumun onune. Animsattiniz, sag olasiniz. Ne guzel yapmissiniz.
_________________________
Sevgiler.
V.Ahmet PINAR - Ist. & C.kale
Teşekkürler VAP53...
Rapora devam,
Çok üşüdüğümüz gün kamp yerine döndüğümüzde yağmur ve ayaz halen devam ediyordu. Gökhan Erciyes hemen üzerini başını değiştirdi. Zaten adam campın büyük kısmını çadırının içinde geçirdi. Elinde ısıtıcı bir şeyler, oynayıp durdu. Hava soğuktu ama bu kadar üşümesini İzmirli olmasına da bağladık...
Bu arada ben off road botlar dışında yolda giydiğim ince tabanlı ve rahat spor ayakkabılar dışında doğru düzgün papuç götürmediğim için botları ayağımdan çıkartmadım kamp geceleri boyunca. Geliyorduk araziden tut botları, çorapları ateşe, kurut yeniden giy...
Bir zaman sonra toparlanıp havanın ayazından biraz daha içerilere hepten ormana sığındık. Daha doğrusu ateşimizi ormanın içerisine bir yerlere yaktık. RE’de bir branda vardı. Bunu yüksekce bir biçimde dört ağacın arasına çektik yağmur yememek için. Güzel de oldu. Odun topladık, etraftaki büyükçe taşlarla güzel bir ateş yeri yaptık.
Çadırlarımızın olduğu yer rüzgarı aldığı için bu yola gittik. Burada hem muhabbet edip ısındık hem de ardından yemek pişirdik ki ne yemek....
Buradan bir kaç fotoğraf,
Phantom ormanda on kaplan gücünde...
Ormanda Erciyes kafa yanda ateşin dumanından mı korunuyor değişik bir formatta uyuyor mu.. Öyle bir şeyler... Mağdur oldu çok...
Ateşin başı,
Muhabbet makara, ulen bu gün ne üşüdük bilemem neler ardından yemek işine koyulduk. Bu RE adamı bir saç kavurma yaptı. Bir ocak almıştım. Şu benzinli olanlardan. MSR, tüpü daha doğrusu şişesi yoktu bir arkadaştan ödünç aldım çok işimize yaradı. Başladık yemek işine.
Önce yağ ve etler atıldı saç’a ardından diğer malzemeler. Karabiberimiz bile vardı. Ben soğanları doğradım Erciyes de sarmısakları soydu. Bu esnada HD kamerayla çekim de yaptık eğlencesine. Yemek pişerken muhabbet o biçimdi.
Malzemeler komando Gökhan ve Erdat varken alındığından beş kişilikti. Biz de tuttut hepsini pişirdik bu aklımıza düşmeden. Koca saç doldu ağzına kadar. Dedik ulen çok oldu.
Ama sonra bir taddık ki... Allahım o ne? Et de bir güzelmiş, malzeme de; havanın, ormanın içinin güzelliğinden midir nedir? Yemeğe başladıktan sonra bir yarım saat kimseden ses çıkmadığını sonradan farkettik zira kendimizden geçirdi bizi saç kavurma. En son saç’ın dibini sıyırdık Erciyes’len. Accayip bir şeydi. Son zamanlarda yediğim en güzel yemekti.
Soğan sarımsak hazırlanıyor,
Tuzu da ektik miydi işlem tama, kavurma budur…
Muhabbet ve son biralar ardından, rüzgar almayan yerimizde keyfimiz feci güzel oldu. Buranın tadına doyamadık. Bir de ısındık burada... Ormanın göbeğindeyiz. Ateşin aydınlattığı kadar yeri görüyoruz. Ama bir şeyler olmaya başladı ve arada bir koca orman aydınlanıyor ve etrafı görür oluyoruz. Dolunay var. Ama alçaktan, hızla geçen bulutlar ay ışığını kapatıyorlar. Ağaçların arasında, genişçe boşluklardan yukarı ay’a baktığımızdaki manzara çok güzeldi. Bulutlar yoğun ve hızla geçerken, aralarından ay görüldüğünde orman da aydınlanıyor, etrafımızı görüyoruz sonrası yeniden karanlık. Bulutlar RE’nin tabiriyle savaşa gidiyorlardı.
Bu kadar bulutu görünce ertesi gün havanın iyi olmayacağını düşündük.
Bu saç kavurma çok iyi geldi kampın en iyi noktalarından birisiydi. Yemekten sonra biraz daha ateş başında muhabbet edip ardından ateşi sıkı sıkıya söndürüp çadırlarımızın yolunu tuttuk.
Ertesi sabah uyandığımızda hava hiç de bir gece önce düşündüğümüz gibi değildi. Bu gün pazartesiydi ve son günümüzdü.
Re, saç başında bu defa ayıptır söylemesi sucuklu yumurta pişiriyor ki o da çok başarılıydı..
Gökhan her zamanki düzen ve tertibinde,
KLR ise sabah güneşinde,
Erdat bizi Boluda hamam mıdır kaplıca mıdır; öyle bir yere davet etti. Ne iyi olurdu bunca üşüdükten sonra...
Ama hava o kadar güzeldi ki bir şeylerden vaz geçmemiz gerekiyordu. Ya hamam yapıp İstanbula yola koyulacaktık ya da rota yapacak ve gelip toparlanıp dönecektik.
Şu havada tercihimiz bir gün daha gezmek ve gazlamaktan yana oldu.
Giyindik kuşandık çıktık yola, hemen yukarılarda orman yolu, kar. Burada sürüş çok keyifliydi; inip inip çıktık…
Koca bir daire çizip dağların etrafından, bu sırada yine karlı yollardan geçip, arada durup HD kamera ile çekim yapıp, sonra yeniden tempo tutarak Gölete vardık. Burada bu fotoğrafları çektiğim makinanın pili hepten bitmişti. Orada orman bakanlığının bir tesisini gördük. Kışın kalınabilir diye düşündük.
Orman Bakanlığının tesisi önündeki yapay gölete vardığımızda Güneş batamaya yakındı,
Ufka Bakan Üç Adam konulu çalışmamız…
Devam ettik.
Koca bir oyun alanı bile gördük. Bebeler gibi daldık. Salıncakta bile sallandık. Hatta bazılarımız off roadcu ayakta sallanır hesabı işler bile yaptı.
Daha kampa dönecek, eşyaları ve çadırları toplayacak, eşyaları ve motorları minibüse yükleyecektik. Üstelik minibüsle çadırların arası bir 150-200 metre vardı.
Dönüş yoluna koyulduk. Ay yine üzerimizde, hemen yanımızdan akan karlı dere kenarındaki yolda sisler içinde kamp yerimize döndük.
Bu yolda çekim yapmayı çok istedim motor sürerken ama düşürürüm ederim diye kamerayı çıkartmadım. Zaten onun da pili bitti bitiyordu.
Kampa vardığımızda herkes sustu ve hızla toparlanmaya başladık. Topla topla bitmedi onca eşya. Kaç sefer yaptık minübüsle kamp yeri arası. Sonra tüm eşyaları getirdikten ve çöp torbalarını da aldıktan sonra; motoları yükledik. Sonra da eşyaları ve çöpleri.
Üzerlerimizi değiştirip minibüse atladık. Saat kaçtı bilmiyorum. Yola koyulduk. Aşağı Boluya kadar çok dikkatli indik Kartalkaya yolundan. Sonra haberleşip Erdatla buluştuk. Hamam yapamadık ama Erdat bizi öğretim görevlisi olduğu İzzet Baysal Üniversitesinin Kütük Ev’inde ağırladı bir güzel. Burada fotoğraf makinasındaki ve kameradaki görüntüleri RE’nin laptop’a aktarıp izledik.
Çaylarımzı içtik, Erdatla vedalaşıp İstanbula doğru yolumuza koyulduk. Trafik düşündüğümüz kadar kötü değildi.
Evime gelip sıcak yatağıma girdiğimde saat üç olmuştu.
Boluda yaylada yaptığımız kamp güzel ve tecrübe doluydu.
Kayıt: Mar 15, 2004 Mesajlar: 983 Nerden: Bandirma
Tarih: Pts Arl 21, 2009 10:44 am Mesaj konusu:
ben okurken üşüdüm, cok guzel bi aktivite olmuş, tebrik ederim, paylaştiginiz icin de tesekkur ederim,
o tesisten nasıl geri dönebildiniz? sıcaga alistiktan sonra... _________________ Bora ERİŞ
R1200GS
532 291 20 50
www.eris.com.tr bora@eris.com.tr
BANDIRMA
Kayıt: May 27, 2008 Mesajlar: 198 Nerden: İstanbul
Tarih: Pts Arl 21, 2009 11:48 am Mesaj konusu:
borabora demiş ki:
ben okurken üşüdüm, cok guzel bi aktivite olmuş, tebrik ederim, paylaştiginiz icin de tesekkur ederim,
o tesisten nasıl geri dönebildiniz? sıcaga alistiktan sonra...
Borabora, Bora Eriş selamlar...
Özcan Alabalıktan çıkış zorlu oldu, sobanın sıcağı yemeklerin güzelliği... O gün zincir tamiri işi sürecinde ister istemez epey bi ayaz yediğimizden ısınalım diye gittik Özcan Alabalığa... Ha bir de unutmadan; motorlarla gitmedik. Ankaradan gelen Gökhan'ın arabayla gittiğimizden dönüş zorlu olmadı..
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Yardım
Arama
Kullanıcı Grupları
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için giriş yapın
Giriş
