Kayıtlı değilsiniz. Buraya tıklayarak ücretsiz kayıt olabilirsiniz.
Giris
Hala hesabınız yok mu? Hemen açabilirsiniz. Kayıtlı bir kullanıcı olarak tema yönetici, yorum ayarları ve isminizle yorum gönderme gibi avantajlara sahip olacaksınız.
Hayatı boyunca bir motosiklet sevdalısı oldu. Daha çocuk yaşlarında mahallesindeki bakkal amcanın Jawa'sıyla başlamıştı belki bu sevda ya da fırıncı abinin mobiletiyle. Bunun çokça önemi yoktu içine düşmüştü işte ikiteker sevdası. Çocuk yaşında bu sevdanın platonik kalması gerekiyordu, ama bir bisikletle neden tatmin edilmesindi ki. Babası bu sevdayı farketmese bile pekiyiyle dolu bir karnenin hediyesi olarak bir bisikletle gelivermişti bir gün eve. Minik bir Pinokyo'ydu bu. Ama bir sürü yetisinin gelişmesini sağlayacaktı o minik bisiklet. Sonrasında daha büyük bisikletleri de oldu. Ama lise yıllarında sınıf arkadaşlarından birinin Puch'una binince içindeki motosiklet sevdası tekrar depreşti. Bu alet bisiklet gibi değildi, çok daha hızlı gidiyor çok daha fazla rüzgar vaadediyordu adama. Ne yapıp edip bisikletten motosiklete geçiş yapmalıydı. Ama bir moped alacak kadar bile parası yoktu ki. Acaba babasına çıtlatsa, ikimiz beraber kullanırız dese, alır mıydı babası bir moped. Bir gün arkadaşının Puch'uyla geldi eve okuldan. annesi çok kızmasına rağmen babası gülümseyerek karşılamıştı onu. Hatta alıp bir tur da o atmıştı mahallede bu sivrisinek vızıltılı aletle. Aradan bir hafta geçti geçmedi ki yine bir okul dönüşü, hem de yaz tatiline çok az kala evlerinin bahçesinde pırıl pırıl parlayan kırmızı bir Mobylette gördü. Şaşkınlığını gizleyemeden koşarak eve girdiğinde tahmin ettiği şeyin gerçekleştiğini anlamıştı. Babası yine bir sürpriz yapmış ve ona bir motosiklet almıştı. Hayatının en heyecan verici anlarından biriydi bu. O yaz harika bir yazdı. Kasabanın yakınındaki bütün güzel yerlere motosikletiyle gitti, kah balık tuttu, kah kızkardeşini arkasına alıp gezdirdi, kah diğer motosikletli arkadaşlarıyla yarıştı. Tabii bu yarışlardan birinde stabilize yolda dengesini kaybederek yol kenarındaki dikenli tellere doğru düştüğünde bu işin tatsız yanlarının da olduğunu anlamaya başladı. Yara bere içinde ve aynası ve farı kırılmış motoruyla eve dönünce annesi zaten gönülsüz izin verdiği motosikleti yasakladı, babası ise olayı yine mizahi olarak karşılasa da biraz sinirlenmişti yarış yapmasına. Moped bir kaç hafta bahçedeki odunlukta yattı. Ama ne yapıp edip, annesini de razı edip yeniden binmeye başladı motoruna. Yalnız, motosikletinden ayrı kaldığı bu bir kaç haftada bazı şeyleri de düşündü, bu iş böyle tehlikeli olmaya başlamıştı, kendi kendine bir daha sokaklarda yarışmayacağına söz verdi, dizindeki yara hala canını acıtıyordu zira.
Lise yılları bitti, fakültede büyük şehrin yolunu tuttu, eskimeye başlamış Mobylette'ini artık babası kullanacaktı. Onunsa gözü daha güçlü motosikletlerdeydi ama bunun için para kazanması gerekliydi. Motosiklet sevdasına okul ve imkansızlıklar ara verdirdi bir süre. Ama yanından geçen her motosiklette içinde bir şeyler kıpırdadı. Yeniden oturmalıydı iki tekerin selesine. Bunun için çalışmaya başladı daha okurken. Babasının da desteğiyle 125cc'lik bir motosiklete kavuştu sonunda. Okula motosikletiyle gidip gelirken motorcu arkadaşlar da edinmeye başladı. Onların motorları daha güçlü aletlerdi ve üstlerine motorize kıyafetler giyiyorlardı. Bu arkadaşlıktan, önce kask takma bilincini edindi, sonra kendisine bir motosiklet montu aldı. Her geçen gün daha bilinçli bir kullanıcı olma yolunda ilerletti kendini. Motosikletle ilgili her mecrayı araştırmaya başladı. Otomobilden önce bir motosiklet ehliyeti aldı.
Okulu bitirdi, artık kendisine yetmeyen 125cc motosikletini de sattı. Askerlik, iş arama, çalışma hayatı derken, motosiklet sevdasına bir süre daha ara verdi. Kendi parasını kazanmaya başladıktan sonra önce otomobil almanın peşine düştü. Aldığı ikinci el otomobilin yaşattığı problemlerden bıkınca satıp kurtuldu dört tekerden. Aklına yeniden iki teker sevdası düştü, aslında hep içinde olan iki teker sevdası. Bu kez bir 250cc'lik aldı iş yerindeki bir arkadaşının tavsiyesi ile. Hatta aynı arkadaşı artık internet ortamında da yaygınlaşan motosiklet siteleri ve derneklerinden de bahsetti kendisine. Önünde yepyeni bir kapı açılmıştı, önce eğitim aldı sürüşünü geliştirmek adına, sonra kulüp üyeliği geldi. Motosikletinin gücü yetmedi 500cc'lik bir makinaya geçti. Motosiklet sürüşünü daha güvenli ve konforlu kılmak adına her türden giyim kuşamı satın aldı. Boş zamanlarının tamamını motosikletine ayırır olmuştu. Başka eğitimlere de katıldı, başka kulüplere de üye oldu. Geniş bir motorcu çevresi edinmeye başlamıştı kendisine. Ve giderek daha kurallı, daha güvenli sürmeye başlamıştı motosikleti. İyi bir motorcu olma yolunda hızla ilerliyordu usta arkadaşlarının deyimiyle.
O gün günlerdir yağan yağmur dinmiş güneş yüzünü yeniden göstermişti. Delicesine özlemişti motosikletini. Motosiklet pantolonunu giydi, belliğini beline taktı, montunu sırtına geçirdi, kaskını içine koyduğu balaklavası ve eldivenlerini alarak çıktı evden. Ayağındaki yeni motosiklet botlarını da deneyecekti bugün. Garajda onu bekleyen motosikleti nazlı bir kısrak gibi duruyordu kıpkırmızısının pırıltısıyla. Marşa bastığında hiç nazlanmadı ama motoru, hemen gürleyiverdi tüm ihtişamıyla. Yola çıktığında bir planı yoktu şöyle sakin bir şehir turu yapmaktı amacı, olabildiğince uzun bir tur düşlüyordu günler sonra bindiği motosikletine doyabilmek için. Şehir içindeki trafikten uzaklaşmak ve şehir dışına doğru uzanmaktı niyeti. Trafiğin yoğunluğu yüzünden fazla gaz açamıyordu, sık sık da kırmızı ışık vardı zaten yolda. Birazcık keyif kaçırsa da bu durum önemsememeye çalışarak devam etti sürmeye. Işıklarda genellikle diğer araçların arasında geçip en önde durmaya özen gösterirdi, daha güvenli bir kalkış için. Son durduğu ışıklarda da öyle yaptı. Işıkta bekleyen konvoyun en önünde durdu. Kaskının camını açtı, sağ ayağı frende sol ayağı yerde, sağ eli gaz kolunda, sol eli debriyajda, birinci viteste, tıpkı eğitimlerde öğretildiği gibi nizami bir şekilde bekledi. Sağ tarafındaki ışıklardaydı gözü, sol taraftaki tali yoldan araçlar geçiyordu ana caddeyi keserek sağdaki alışveriş merkezine doğru. Bu ışıklarda ne kadar uzun yanıyor diye düşündü. Sarı ışık yandığında hafifçe gaz verdi motoruna, yeşili görünce de açtı gazı, ama sol tarafından hızla gelen ve muhtemelen sarı ışığı görüp daha da gaza yüklenen taksi şöförünün kırmızı yandığında nasılsa geçerim diyerek devam edeceğini hesaba katmamıştı. Caddenin tam ortasında sol yanından olanca şiddetiyle çarptı taksi motosikletine, son hatırladığı gözlerindeki sarı renk ve motosikletinden kopup havalandığıydı...
Görgü tanıklarından bazıları yeşilde hareket etmesine rağmen ısrarla kırmızı da kalkış yaptığını söylediler. Takisici ise mahkemede onu ve kıpkırmızı motosikletini hem de yandan çarpmasına rağmen görmediğini, aniden önüne çıktığını söyledi. Neyse ki duyarlı bir kaç otomobil sürücüsü onun yeşil yandığında kalkış yaptığı ifadesini vermişlerdi. Ama tüm bu ifadeler mezarı başında ağlayan annesinin gözyaşlarını hiç ama hiç dindirmedi. Babasının otomobilini satmasını da engelleyemedi.
O, o gün hiç bir şeyi yanlış yapmamıştı, her şey olması gerektiği gibiydi, ama olmaması gereken bir şey vardı orada, trafik kurallarına uymayan bir otomobil sürücüsü.
Çağrı "Cloud" Öztürk.
Şubat 2008
MOTOSİKLETLERİ FARK EDİN!
Not:
Bu gerçek bir olay değil tamamen kurgu, ama gerçeklerle ne kadar benzeşiyor değil mi? Her şeyi doğru yapsak da birilerinin yanlışına da bağlı hayatımız. Bu şekilde hayatını kaybeden bir çok motorcu oldu maalesef. Bu yüzden her daim ekstra dikkat! _________________ Göremiyor musun? At gözlüklerini çıkartmayı dene!
En son Cloud tarafından Cmt Mar 01, 2008 11:32 am tarihinde değiştirildi, toplamda 2 kere değiştirildi
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Yardım
Arama
Kullanıcı Grupları
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için giriş yapın
Giriş
